Wola (Wielka Wola) - wieś książęca wzmiankowana już w XIII w., powstała na terenie lasów książęcych. Podlegała wówczas kościołowi w Zegrzu nad Narwią, płacąc mu dziesięciny. Wraz ze wzrostem znaczenia Warszawy, zamieszkiwało tu coraz więcej ludności i dołączano kolejne dobra, m.in. w 1425 roku folwark Pustola. Od 1526 roku wchodziła w skład starostwa warszawskiego, w 1580 roku jej wójtem dziedzicznym był szlachcic Jan Pierzejewski. Liczyła wówczas ok. 731 ha powierzchni a w 1611 roku wzniesiono tu parafię św. Wawrzyńca i wówczas to prawo patronatu nad kościołem otrzymał dekanat warszawski. Większość zabudowań znajdowało się między dzisiejszymi ul. Elekcyjną i Sowińskiego. W latach 1575-1764 odbywały się tu elekcje królów polskich, w specjalnie przygotowanej szopie (dzisiejszy plac Elekcyjny u zbiegu ul. Obozowej i Płockiej), otoczonej wałem (okopami). W 1770 roku wieś została oddzielona od stolicy tzw. wałem Lubomirskiego z rogatkami umieszczonymi u zbiegu dzisiejszych ulic Okopowej i Chłodnej. Podczas I Sejmu Rozbiorowego właścicielem większości terenów Woli stał się jego marszałek Adam Poniński (1732-1798). W latach 1790-92 wzdłuż wałów powstały cmentarze - Powązkowski, Ewangelicko-Augsburski, Ewangelicko-Reformowany oraz Żydowski.Wieś odegrała ważną rolę podczas insurekcji kościuszkowskiej a podczas powstania listopadowego została prawie doszczętnie zniszczona (słynna reduta 56 dowodzona przez Juliana Ordona). Do jej odbudowy i częściowej zmiany charakteru z rolniczo-ogrodniczo-młynarskiego (browary, gorzelnie, wiatraki) na przemysłowy (cegielnie, garbarnie, zakłady włókiennicze i fabryki wyrobów metalowych) przyczyniła się budowa w 1845 roku linii kolei Warszawsko-Wiedeńskiej (wzdłuż dzisiejszej ul. Kasprzaka i Bema). To również spowodowało zmianę jej zabudowy - pojawiły się czynszowe kamienice w których mieszkali pracujący tu robotnicy. Najbardziej wysunięte na zachód tereny wzdłuż drogi na Blizne (Ulrychów wzdłuż ul. Górczewska) pozostały jednak nadal miejscem upraw warzyw, stając się pewnego rodzaju zapleczem aprowizacyjnym Warszawy. W 1916 roku całość została włączona w granice miasta.
Teren położony w obrębie: linia kolejowa ze stacją Warszawa-Ochota i Warszawa-Zachodnia (fragmentarycznie wzdłuż Al. Jerozolimskich, ul. Chylońskiej i ul. Drukarzy) do Glinianki Podwójnej, linia kolejowa do wiaduktu przy ul. Dźwigowej, wzdłuż wiaduktu, linia kolejowa (fragmentarycznie wzdłuż Elektrociepłowni Wola, równolegle do ul. Pola, wzdłuż zachodniej granicy Wola Park), al. Obrońców Grodna, południowe i zachodnie ogrodzenie Cmentarza Wojskowego, północne ogrodzenie Hipodromu CWKS Legia, linia kolejowa (fragmentarycznie wzdłuż ul. Duchnickiej), al. Jana Pawła II.
Powierzchnia dzielnicy wynosi 19,26 km2.