Jan Tomasz Gorzechowski ps. "Jur" (1874-1948) - działacz sanacyjny, żołnierz WP. Pochodził z Siedlec, kształcił w warszawskiej Wyższej Szkole Handlowej Leopolda Kronenberga, po ukończeniu której podjął pracę na kolei. Jako trzydziestolatek związał się z Organizacją Bojową PPS, stając się dość szybko dowódcą jej głównych akcji (m.in. w 1906 roku odbił 10 członków z Pawiaka). Aresztowany przez wojska carskie został najpierw skazany na zesłanie a w efekcie wydalony z granic Królestwa Polskiego. Zamieszkał wówczas we Lwowie, aktywnie włączając się w prace organizacyjne Związku Walki Czynnej. Podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich, zostając awansowany na szefa żandarmerii polowej. Prowadząc werbunek do Legionów został zmuszony przez władze austriackie do opuszczenia Galicji, w 1916 roku przeniósł się więc do Warszawy. Tu od momentu odzyskania przez Polskę niepodległości pełnił funkcję komendanta Milicji Miejskiej a później dyrektora Policji. Analogiczną funkcję objął w Departamencie Bezpieczeństwa MSW, jednak po niespełna roku powrócił do służby w żandarmerii. W 1928 roku mianowany został komendantem głównym Straży Granicznej, w stan spoczynku odszedł na kilka miesięcy przez napaścią hitlerowską. W okresie międzywojennym był drugim mężem pisarki Zofii Nałkowskiej. Internowany w Rumunii po upadku kampanii wrześniowej przedostał się na Bliski Wschód i resztę okupacji spędził w Palestynie. Po demobilizacji zamieszkał w Brookwood w hrabstwie Surrey w Wielkiej Brytanii. Zmarł w Londynie.
 Upamiętnienia:
Skwer jego imienia od strony ul. Dzielnej - obelisk.

Stan obecny:
 Data nadania nazwy: 1997.06.16. 2012.11.08 uporządkowano brzmienie (wcześniej byl Skwer Jana Gorzechowskiego "Jura").