Henryk Dobrzański herbu Leliwa (1897-1940) - major WP, sportowiec. Pochodził ze szlacheckiej rodziny osiadłej w Jaśle (w prostej linii był potomkiem Zawiszy Czarnego), jako pseudonimu używał rodowego przydomku "Hubala". Młodość spędził w Krakowie, gdzie zdał maturę będąc już członkiem Polskich Drużyn Strzeleckich. Po wybuchu I wojny światowej - rezygnując ze studiów rolniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim - znalazł się w 3. Szwadronie 2. Pułku Ułanów II Brygady Legionów Polskich, z którym uczestniczył w słynnej szarży pod Rarańczą. Wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości znalazł się w szeregach Wojska Polskiego; brał udział w uroczystościach odzyskania Pomorza. Za udział w wojnie polsko-bolszewickiej awansowany został do stopnia porucznika. W okresie międzywojennym reprezentował Polskę na wielu zawodach hippicznych, m.in. podczas IX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku. Jako żołnierz służył w jednostkach stacjonujących w Rzeszowie i Hrubieszowie. Wybuch II wojny światowej zastał go na stanowisku zastępcy Ośrodka Zapasowego Podlaskiej i Suwalskiej Brygady Kawalerii, stacjonującego w Wołkowyskach (przekształconego potem w 110. Rezerwowy Pułk Ułanów). Po walkach w okolicach Grodna miał wraz ze swoim oddziałem ewakuować się na teren neutralnej jeszcze wówczas Litwy, jednak odmówił wykonania rozkazu i przedzierał się w kierunku walczącej Warszawy. Dowiedziawszy się jednak o jej kapitulacji przedostał się na Kielecczyznę wraz ze swoim Oddziałem Wydzielonym Kawalerii Wojska Polskiego (traktowanym jako regularna jednostka wojskowa). Odrzucił decyzję o demobilizacji wydaną przez Komendę Główną Związku Walki Zbrojnej (rozkaz dostarczył mu osobiście płk Leopold Okulicki) i dalej prowadził już partyzancką walkę. Walczył w okolicach Huciska i Skłoby, zginął zaskoczony pod Anielinem niedaleko Opoczna. Zmasakrowane ciało hitlerowcy wywieźli do Tomaszowa Mazowieckiego i pochowali w nieznanym miejscu.

Jako symboliczne miejsca jego spoczynku traktuje się grób jego matki na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (Pas 5) oraz mogiłę w miejscu gdzie poległ.
Upamiętnienia:
Brama wejściowa Stadionu Dziesięciolecia od strony Wybrzeża Szczecińskiego - wymieniony wśród innych sportowców na tablicy z piaskowca (odsłonięcie - 30 XI 1968).

Stan obecny:
 

Osiedle domków Groty. Powstało w 1973-5 wg proj. Andrzeja Rogowskiego. Stanęło tu 336 domków jednorodzinnych i 10 wielorodzinnych.
 

Data nadania nazwy: 1979.01.30