Erik Johanson Dahlbergh (1625-1703) - szwedzki kartograf, dyplomata i inżynier wojskowy. Pochodził ze Sztokholmu. Rysunku map i podstaw architektury uczył się we Frankfurcie nad Menem, do Polski przybył w czasie potopu szwedzkiego. Znalazł się w Warszawie w czasie jej oblężenia i wykonał tu pierwszy rysunek miasta, rozpoczynając tym samym serię widoków miast polskich znajdujących się na wiślanej trasie Warszawa - Toruń. Od króla szwedzkiego Karola X Gustawa otrzymał wówczas nominację na naczelnego kwatermistrza. Sporządzał dosyć dokładną dokumentację napotkanych zamków przed wysadzeniem ich w powietrze (tak zniszczył budowle m.in. w Łowiczu oraz Kruszwicy). Z varsavianistycznego punktu widzenia jego najistotniejsze prace to "Widok Warszawy od strony Wisły" (ryt. Perelle, 1656 rok), "Trzy dni bitwy o Warszawę - 28-30 VII 1656 roku" (ryt. W. Swidde) i plan stolicy obejmujący Stare Miasto wraz z Placem Zamkowym. Zmarł - awansowany do stopnia feldmarszałka - w zapomnieniu w swoim rodzinnym mieście.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1939.01.02