Wawer - na początku XIX w. tak nazywała się od karczma, która znajdowała się przy Trakcie Handlowym (dzisiejsza ul. Płowiecka). Niektórzy etymologii nazwy doszukują się w słowie "chaber", który był często spotykaną rośliną na tych terenach. Wokół niej powstała niewielka kolonia. Podczas powstania listopadowego rozegrały się tu dwie bitwy (19 - 20 II 1831 starł się tu korpus armii rosyjskiej Iwana Dybicza z wojskami polskimi dowodzonymi przez Piotra Szembeka i Franciszka Żymirskiego, 31 III rosyjska grupa osłonowa została rozbita przez wojska generała Jana Skrzyneckiego). W 1839 roku powstała tu druga kolonia nazwana Glinki. Dokładnie ćwierć wieku później tereny te stały się gminą, należącą do powiatu warszawskiego i parafii Zerzno (Zerzeń). To spowodowało dość szybką jej rozbudowę, efektem czego było powstanie w 1877 roku trzeciej kolonii, nazwanej Nowy Wawer, w której zamieszkali budowniczowie i pracownicy linii kolejowej Warszawa-Moskwa. W 1900 roku doprowadzono tu kolejkę dojazdową z Jabłonny i cała gmina powoli stawała się popularnym letniskiem. W nocy 26/27 XII 1939 roku hitlerowcy rozstrzelali tu 107 mieszkańców w odwecie za śmierć swoich dwóch żołnierzy. W 1951 roku, wraz z Falenicą i licznymi historycznymi folwarkami, został włączony w granice Warszawy.
Teren położony w obrębie: Trasa Siekierkowska, ul. Marsa, ul. Korkowa (fragmentami wzdłuż południowej linii Lasu Rembertowskiego), ul. Jagiellońska (Wesoła) i jej leśnym przedłużeniem, ul. Wawerska (Wesoła), przesieka równoległa na wschód do ul. Ostów, wzdłuż zachodniej granicy oczyszczalni ścieków, lasem nie dochodząc do ul. Wolęcińskiej, w linii prostej fragmentarycznie wzdłuż ul. Prabuckiej, lasem wzdłuż wschodniej i południowej granicy miasta (fragmentarycznie wzdłuż ul. Wiejskiej w Józefowie), ul. Brücknera, ul. Ziarnista, ul. Werbeny, ul. Wał Miedzeszyński, równolegle na południe do ul. Retmańskiej, nurt Wisły.
Powierzchnia dzielnicy wynosi 79,71 km2.