Włodzimierz Skalmowski (30 VII 1899 - 8 III 1980) - chemik, specjalista w zakresie materiałów budowlanych i drogowych. Ukończył Politechnikę Warszawską, której został później wykładowcą. Podczas okupacji hitlerowskiej wywieziony do Kazachstanu, gdzie w 1942 roku znalazł się w szeregach armii generała Władysława Andersa. Z formacją tą przeszedł cały szlak bojowy.       W Warszawie znalazł się ponownie w 1947 roku, włączając się w życie akademickie. Już z tytułem profesorskim zorganizował w 1950 roku Katedrę Chemii i Technologii Budowlanych, później zaś Wydział Budownictwa Przemysłowego znany dziś pod nazwą Wydział Inżynierii Lądowej. Należał do grona założycielskiego           Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Materiałów Budowlanych. Opublikował kilkadziesiąt prac naukowych, popularnonaukowych i podręczników (m.in. ""Asfalty drogowe i nawierzchnie asfaltowe"",  ""Badania nad grysami bitumicznymi. Badanie mączek mineralnych"", ""Chemia materiałów budowlanych"", ""Materiały kamienne. Kruszywa. Betony komórkowe"", ""Naturalne materiały kamienne w budownictwie drogowym"", ""Nawierzchnie smołowe dla warunków polskich"", ""Spoiwa i lepiszcza"", ""Sztuczne materiały kamienne. Mineralne materiały wiążące. Tworzywa silikatowe. Lepiszcza bitumiczne. Bitumiczne materiały izolacyjne"", ""Technologia materiałów i nawierzchni drogowych"", ""Tworzywa sztuczne. Metale i ich stopy. Korozja materiałów oraz ich ochrona. Drewno. Materiały wykończeniowe"", ""Podstawy krystalochemii i fizykochemii materiałów budowlanych"", ""Wykorzystanie krajowej bazy surowcowej do produkcji materiałów budowlanych"").
 
Spoczywa:
Komunalny Cmentarz Północny, kwatera W-VI-2, rząd 13, miejsce 10."
 

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1987.07.16