Maciej Kamieński (1734-1821) - kompozytor i dyrygent zwany "ojcem opery polskiej". Z pochodzenia był Słowakiem, jego rodzinnym miastem był Ödenburg (dziś Sopron na Węgrzech). W Warszawie znalazł się na początku panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego (ok. 1764 roku) i wykorzystując królewski protektorat kultury rozpoczął komponowanie oper do polskich tekstów a także pracę nauczyciela muzyki w domach bogatych mieszczan. Pierwszym zachowanym utworem jest "Nędza uszczęśliwiona" z librettem Wojciecha Bogusławskiego na podstawie komedii Franciszka Bohomolca, wystawiona 11 VII 1778 roku w Pałacu Radziwiłłowskim. Inne jego dzieła to liczne polonezy, msze, oratoria a także opery (np. "Zośka, czyli wiejskie zaloty", "Balik gospodarski", "Prostota cnotliwa", "Słowik, czyli Kasia z Hanką na wydaniu"). Na specjalne zamówienie króla skomponował - do słów Adama Naruszewicza - Kantatę na inaugurację statui Jana Sobieskiego w Łazienkach. Zmarł w Warszawie.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, miejscu dziś nieznane.

Upamiętnienia:
ul. Powązkowska 14 - ściana absydy kościoła pw. św. Karola Boromeusza - tablica z marmuru.

Stan obecny:

róg ul. Bysławskiej: kapliczka.

Data nadania nazwy: 1954.04.12. Wcześniej nosiła imię Tadeusza Kościuszki.