Gryfici - rody szlacheckie pieczętujące się herbem Gryf (srebrny gryf o złotym dziobie i takowych pazurach, wspinający się w lewą stronę, całość na czerwonym tle, zaś w koronie połowa tegoż stwora w takiej samej pozie i z trąbą). Według legendy wywodzić się on miał od Jaksa, rodzonego brata króla Popiela. Największe znaczenie odegrali w XIII w., zaś najsłynniejsi mężowie wywodzący się z nich to:
 

Jaksa z Miechowa (zm. 1176) - możnowładca małopolski, stronnik Kazimierza Sprawiedliwego, uczestnik wyprawy krzyżowej do Palestyny, skąd sprowadził do Polski przedstawicieli Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie, zwanego później miechowitami.
 

Krystyn (zm. 1217) - piastun księcia Konrada I Mazowieckiego, od 1200 roku palatyn mazowiecki.
 

Marek (zm. 1231) - wojewoda krakowski, poplecznik Władysława Laskonogiego, jeden z twórców potęgi rodu w Małopolsce.

Wśród późniejszych członków rodu było kilku wojewodów, kasztelanów i starostów, rycerzy uczestniczących w bitwie pod Grunwaldem, ale nie odegrali już oni znaczących ról w dziejach Polski. Poprzez małżeństwa z rodem skoligaceni byli również hetman Jan Karol Chodkiewicz oraz Jan Ostroróg.

Herbem Gryf pieczętowali się m.in. Braniccy, Konarscy, Kwiatkowscy, Michowscy, Ostrowscy oraz Turscy.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1960.05.05