Władysław IV Waza (1595-1648) - tytularny król Szwecji, władca Polski od 1632 roku. Przyszedł na świat w Łobzowie (dzisiejsza dzielnica Krakowa), był synem Zygmunta III Wazy oraz Anny Habsburżanki. Odebrał bardzo staranne wykształcenie, był znakomitym poliglotą biegle władającym - oprócz polskiego - również szwedzkim, włoskim i niemieckim. Do polityki międzynarodowej został zaangażowany w 1606 roku, kiedy to bojarzy rosyjscy powierzyli mu tron moskiewski. Później jeszcze dwukrotnie podejmował nieudane wyprawy moskiewskie (1612 i 1617-18). W 1621 roku brał udział w wiktorii chocimskiej nad armią turecką, później został administratorem prowincji włączonych do Rzeczypospolitej. W 1624 roku odbył podróż po Europie Zachodniej, gdzie zapoznał się ze sztuką i kultura tamtych obszarów. Po powrocie do Rzeczypospolitej wycofał się z polityki. Jako władca Polski - wybrany 8 XI 1632 roku - wsławił się kolejna wojną z Moskwą, której wojska pobił pod Smoleńskiem a konflikt zakończył w 1634 roku podpisując traktat polanowski, na mocy którego zrzekł się używania tytułu cara. Kolejna wojnę - znowu zwycięską - stoczył z Turcją. Podniosło to znacznie rangę Rzeczypospolitej w Europie a on podjął działania mające na celu odzyskanie tronu szwedzkiego, co wywołało stanowczy sprzeciw ze strony szlachty, zakończony podpisaniem w 1635 roku w Sztumskiej Wsi rozejmu polsko-szwedzkiego. Obawiając się kolejnej wojny z Turcją podwoił liczbę Kozaków rejestrowych, w 1647 roku wspólnie z Rosją rozpoczął obronę przed najazdami tatarskimi. Poprzez małżeństwo z Cecylią Renatą został skoligacony z dynastia Habsburgów. Doprowadził do znacznego rozwoju gospodarczego kraju i kolonizacji ziem wschodnich, zorganizował też flotę bałtycką. Był jednym z największych mecenasów sztuki i animatorem kultury, który sprowadził do Polski operę. W latach 1643-44 z jego inicjatywy została wzniesiona na Placu Zamkowym kolumnę upamiętniającą jego ojca. Z innych warszawskich budowli zawdzięczamy mu m.in. Arsenał, kaplicę z Domkiem loretańskim w kościele na Pradze (dziś Kościół Najświętszej Matki Bożej Loretańskiej przy ul. Ratuszowej 5a) i pałac letni Villa Regia, znany dziś jako Pałac Kazimierzowski (ul. Krakowskie Przedmieście 26/28). Zmarł w Mereczu podczas powrotu z Wilna do Warszawy, na skutek przedawkowania środków przeczyszczających oraz zapalenia stawów.

Spoczywa:
Katedra na Wawelu; serce w Katedrze Wileńskiej.

Stan obecny:
 Data nadania nazwy: nazwa jest prawdopodobnie jeszcze przedwojenna. Zachowana podczas przyłączenia tych terenów do Warszawy 1951.05.15.