Aleksander Bardini (1913-1995) - aktor i reżyser. Pochodził z Łodzi, swoje pierwsze kroki w teatrze stawiał jako skrzypek. W ostatnich latach przed wybuchem wojny studiował Państwowym Instytucie Teatralnym w Warszawie. Podczas okupacji hitlerowskiej znalazł się początkowo we Lwowskim getcie, potem ukrywał się u znajomych. Po wyzwoleniu zorganizował studio aktorskie i wyjechał do USA oraz Kanady. Wrócił w 1950 roku i zamieszkał w stolicy, wiążąc się z Teatrem Polskim (tam właśnie zrealizował pierwszą powojenną premierę "Dziadów" A. Mickiewicza). Na krótko podejmował się jeszcze etatowej współpracy z Teatrem Ateneum oraz Współczesnym, by od 1965 roku być gościem na wielu innych scenach. W latach 1950-1982 roku był ponadto wykładowcą Warszawskiej Szkoły Teatralnej na wydziałach aktorskim, estradowym i reżyserii. Był stałym współpracownikiem Telewizji Polskiej (reżyserem jej Teatru Telewizji, jurorem w wielu programach muzycznych z udziałem amatorów). W swym dorobku reżyserskim oprócz spektakli teatralnych miał również przedstawienia operowe na scenach Warszawy i Amsterdamu (m.in. "Borys Godunow" czy "Straszny dwór"). Jako aktora pamiętamy go m.in. z ról w takich filmach, jak "Sprawa Gorgonowej", "Podwójne życie Weroniki" czy "Spirala". Do końca życia mieszkał w domu przy ul. Mokotowskiej 17.

Spoczywa:
Katakumby na Cmentarzu Powązkowskim.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 2004.09.30.