Międzylesie – założona w XVI w. wieś szlachecka. Początkowo zwała się Kaczkowo, w XVIII w. przyjęła nazwę Kaczy Dół (Kaczydół). Położona wśród pierwotnych sosnowych lasów mazowieckich, w 1827 roku liczyła jedynie 5 lub 6 gospodarstw i 26 stałych mieszkańców. Należała do powiatu warszawskiego (gmina Wawer, parafia Zerzeń). Jej rozwój nastąpił dopiero pół wieku później, kiedy to w 1877 roku poprowadzono tędy linię kolejową do Otwocka. Wówczas to zaczęto traktować ją jako letnisko, którego atrakcyjność wzrosła w 1913 roku po wybudowaniu torów kolejko dojazdowej. Wówczas to liczyła 26 gospodarstw i 278 mieszkańców, działały tu również huta szkła i fabryka wyrobów żelaznych, w których większość z okolicznej ludności znalazła zatrudnienie. Wieś cały czas bardzo szybko się rozwijała, bowiem w 1921 roku było tu blisko 800 stałych mieszkańców i 122 budynki mieszkalne. To wpłynęło na zmianę nazwy i w 1932 roku przyjęto obowiązującą (nawiązującą do położenia wsi). Zniszczona w czasie okupacji hitlerowskiej została odbudowana i w 1951 roku wraz z okolicznymi terenami włączona w granice administracyjne Warszawy.
Teren położony w obrębie: Kanał Zagoździański między ul. Mirtową a Juhasów, ul. Juhasów, ul. Mrówcza, ul. Zagajnikowa, ul. Patriotów (zachodnia strona torów kolejowych), ul. Wolęcińska, ul. Janosika ul. Cementowa, wzdłuż granicy z dzielnicą Wesoła (fragmentarycznie wzdłuż zachodniej granicy oczyszczalni ścieków i przesieką równoległą na wschód do ul Ostów), ul. Zorzy, ul. Hafciarska, ul. Czatów, wzdłuż północnej granicy ABB, linii kolejowa, granica lasu na południe wzdłuż ul. Piechurów i Mirtowej i dalej do Kanału Zagoździańskiego.