Stanisław Barcewicz (1858-1929) - skrzypek, kapelmistrz, pedagog.Urodził się w stolicy, prawdopodobnie w domu przy ulicy Królewskiej, stojącym na posesji dawnego pałacu Dembowskich, pod numerem hipotecznym 1065 (wiadomo, że mieszkał tam jako dziecko). Swój pierwszy koncert dał w 1868 roku w składzie Grossmana przy ul. Miodowej. Był absolwentem stołecznego Instytutu Muzycznego, później kształcił się w Moskwie pod kierunkiem Piotra Czajkowskiego. Przez kilka lat koncertował prawie w całej Europie, w 1885 roku powrócił do stolicy, gdzie objął funkcję pierwszego skrzypka Warszawskich Teatrów Rządowych, został też wykładowcą w klasie skrzypiec swojej dawnej uczelni. W 1895 roku powierzono mu obowiązki dyrektora Opery Warszawskiej Teatru Wielkiego, zastępując przez pewien czas Emila Młynarskiego. W latach 1911-1919 był dyrektorem Konserwatorium Warszawskiego, wtedy też rozbudowano pałac Ostrogskich - ówczesną siedzibę uczelni. W swoim dorobku miał wiele utworów i transkrypcji skrzypcowych. Swoje skrzypce (G. B. Guadagniniego) podarował Muzeum Narodowemu w Warszawie. Zmarł w rodzinnym mieście.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski pod murem wzdłuż ul. Tatarskiej, naprzeciw kw. g, rz. VI. Medalion nagrobny zaprojektowała Magdalena Gross.

Stan obecny:
 

Data nadania nazwy: 1954.04.12. Wcześniej nazywała się Malinowa.