Są dwie postaci o tym imieniu.
Edmund Jankowski (1849-1938) - ogrodnik, przyrodnik, pionier nowoczesnego sadownictwa. Był rodowitym warszawiakiem, w jego żyłach płynęła jednak domieszka krwi węgierskiej. Mieszkał w domu u zbiegu ulic Długiej i Freta. W rodzinnym mieście ukończył II Gimnazjum a następnie Wydział Matematyczno-Fizyczny Szkoły Głównej Warszawskiej (przekształconej w UW), wybierając specjalizację przyrodniczą. Praktyki zawodowe odbył w Ogrodzie Botanicznym, później - dzięki stypendium Aleksandry Potockiej - przez dwa lata studiował w Szkole Hodowli Drzew miasta Paryża. W 1875 roku został starszym ogrodnikiem w Warszawskim Ogrodzie Pomologicznym. Założył tam specjalistyczny sad sortymentowy, hodując w nim wszelakie drzewa owocowe naszego klimatu. Z czasem otworzył przy nim dwuletnią średnią Szkołę Ogrodniczą, zainicjował również w 1884 roku działalność Towarzystwa Ogrodniczego. Był jednym z właścicieli firmy "Ogrodnik polski", która pod koniec XIX w. była jednym z najbardziej szanowanych dystrybutorów nasion wartościowych odmian, w jego posiadaniu znajdowały się również dwa sady hodowlano-doświadczalne - Janków na Rakowcu oraz Skarbonka pod Otwockiem. Po likwidacji szkoły przez władze carskie w 1886 roku był prześladowany prawdopodobnie za pomoc działaczom proletariackim, swe doświadczenie pedagogiczne wykorzystywał jako nauczyciel botaniki w różnych stołecznych - najczęściej prywatnych - szkołach średnich. Dopiero w 1916 roku rozpoczął oficjalne wykłady w Wyższej Szkole Ogrodniczej, która dość szybko została włączona w struktury organizacyjne SGGW. Był również znakomitym popularyzatorem tematyki ogrodniczej, jego teksty systematycznie drukowały takie czasopisma, jak "Opiekun Domowy", "Dobra Gospodyni" czy "Gazeta Polska". Sam przez dwadzieścia lat (1879-1899) prowadził pierwsze polskie czasopismo fachowe z tej dziedziny - "Ogrodnika Polskiego" - którego był współzałożycielem. W latach 1901-15 redagował czasopismo rolniczo-ogrodnicze "Gospodarz", skierowane głównie do drobnego ziemiaństwa. w swoim dorobku miał też ponad 40 fachowych publikacji książkowych, m.in. "Sad przy chacie", "Kwiaty naszych ogrodów", "Kwiaty naszych mieszkań", "Dzieje ogrodnictwa w Polsce", "Dzieje ogrodnictwa powszechnego". Zmarł w Warszawie.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 243, przed rzędem I, miejsce 22.

Edmund Bernard Jankowski (1903-1939) - wioślarz. Pochodził ze wsi Wrocki niedaleko Golubia-Dobrzynia. Na IX Letnich Igrzyskach Olimpijskich (Amsterdam 1928) zdobył brązowy medal w czwórce ze sternikiem, rok później zajął trzecie miejsce w Mistrzostwach Europy rozgrywanych w Bydgoszczy (reprezentował Bydgoskie Towarzystwo Wioślarskie, startował w czwórce bez sternika). Po zakończeniu kariery był dyrektorem fabryki rowerów w Bydgoszczy. Po wybuchu II wojny światowej - jako porucznik rezerwy - został powołany do wojska. Walczył w bitwie nad Bzurą, później uczestniczył w obronie Warszawy. Po jej kapitulacji powrócił do Bydgoszczy. Aresztowany przez hitlerowców został rozstrzelany w Dolinie Śmierci niedaleko Fordonu.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 2008.05.08