elena Wolff (1915-1944) - lekarka, porucznik Armii Ludowej. Była rodowitą warszawianką, wywodziła się z zamożnej, spolonizowanej rodziny niemieckiej. Ukończyła gimnazjum Kowalczykówny i Jawórkówny po czym została studentką Uniwersytetu Warszawskiego na Wydziale Psychologii. Dość szybko zmieniła je na przyrodnicze a od 1934 roku na medyczne (początkowo studiując w Poznaniu). Wstąpiła wówczas w szeregi Organizacji Młodzieży Socjalistycznej „Życie”, za co była wielokrotnie aresztowana i najpierw osadzana w więzieniu przy ul. Daniłowiczowskiej a w czasie okupacji - na Pawiaku. We IX 1939 roku - jeszcze bez dyplomu lekarskiego, który otrzymała dopiero w IV roku następnego - znalazła się wśród personelu Szpitala św. Ducha, ratując rannych podczas obrony stolicy. Uzyskawszy dyplom została lekarzem Oddziału Wewnętrznego Szpitala Wolskiego, prowadziła również nieodpłatną pomoc medyczną mieszkańcom Annopola i Bródna. Związana z Tajnym Komitetem Porozumiewawczym Lekarzy Socjalistów i Demokratów w 1942 roku znalazła się w szeregach Polskiej Partii Robotniczej, podjęła wówczas pracę w Instytucie radowym przy ul. Wawelskiej. Jako zaprzysiężonej członkini Centralnego Sanitariatu Gwardii Ludowej groziło jej aresztowanie przez gestapo, została wówczas wysłana na Kielecczyznę, gdzie została szefem służb medycznych I Brygady Armii Ludowej im. Ziemi Kieleckiej, pełniąc równocześnie obowiązki szefa sanitarnego Obwodu III (Radomsko-Kieleckiego) Gwardii Ludowej. Zginęła - po otoczeniu jej oddziału przez Niemców - podczas przesłuchań w leśniczówce Marcule.
 

Spoczywa:
Cmentarz Wojskowy - Mauzoleum w Iłży, dokąd jej prochy zostały przeniesione z przydrożnej mogiły w Brodach Iłżeckich.
Symboliczny grób na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim, aleja 56 miejsce 55.
 

Upamiętnienia:
ul. Lindleya 4 - pawilon nr 20 Szpitala Klinicznego nr 1 Akademii Medycznej - tablica pamiątkowa (od strony dziedzińca).
ul. Wawelska 15 - hol gmachu Instytutu Radowego - tablica (odsłonięcie - rok 1952).

Stan obecny:
 Data nadania nazwy: nazwa jest prawdopodobnie zaraz powojenna. Zachowana podczas przyłączenia tych terenów do Warszawy 1951.05.15.