Leon Jan Wyczółkowski (1852-1936) - jeden z najwybitniejszych malarzy, grafików i rysowników  okresu Młodej Polski. Pochodził z podgarwolińskiej Huty Miastkowskiej  (niektóre źródła podają Miastków Kościelny), kształcił w warszawskiej  Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona, następnie w  Monachium, Krakowie (pod kierunkiem Jana Matejki) oraz w Paryżu. Swój  talent ujawnił po raz pierwszy szerszej publiczności w 1873 roku, kiedy  to na wystawie w warszawskiej "Zachęcie" umieszczono jego obraz „Święty Kazimierz na modlitwie”. Początkowo malował głównie dla zarobku - były to głównie portrety, wnętrza a także sceny z życia wsi ("Kopanie buraków", "Orka na Ukrainie", "Wesołe pacholęta").  W 1895 roku powrócił do Krakowa, gdzie został profesorem miejscowej  Akademii Sztuk Pięknych a dwa lata później założył Towarzystwo Artystów  Polskich "Sztuka". Pracę pedagogiczną kontynuował do 1911 roku, kiedy to  ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę. W tym okresie  powstały liczne portrety bohemy krakowskiej (m.in. Ireny Solskiej,  profesora Ludwika Rydygiera z asystentami), "Gra w krykieta", "Japonka", "Stańczyk", "Autoportret w chińskim kaftanie" a przede wszystkim wizerunki Tatr. Uprawiał malarstwo olejne, akwarelę,  pastele, bliski był mu również rysunek kredką. Od 1904 roku wydawał  tzw. "Teki litograficzne" - wykonane w różnych technikach (m.in.  akwatinty, akwaforty, litografii i algrafii) tematyczne zbiory  wizerunków Wawelu, Legionowa, Lublina, Białowieży, Kościoła mariackiego,  Pomorza, Litwy i Gdańska oraz Warszawy, którą uwiecznił w cyklu 7  autolitografii. Nie był to jego jedyny cykl - za pomocą pasteli  przedstawił Skarbiec Wawelski. Podczas I wojny światowej znalazł się  ponownie w stolicy, tu wstąpił w szeregi Legionów i wraz z nimi  przedostał się na Wołyń a później na Podole.Był kolekcjonerem sztuki  wschodniej, której część ofiarował w 1922 roku Muzeum Wielkopolskiemu w  Poznaniu. W dowód uznania otrzymał wówczas niewielki dworek w  podbydgoskim Gościeradzu (przedstawiony na jednym z płócien). Wówczas to  prawie całkowicie porzucił malarstwo, pozostając wiernym grafice a  także swoim próbom rzeźbiarskim. w 1934 roku objął Katedrę Grafiki na  warszawskiej ASP. Zmarł w stolicy po krótkiej chorobie.

Spoczywa:
Cmentarz we Wtelnie niedaleko Bydgoszczy.

Stan obecny:

 Data nadania nazwy: 1985.07.18