Edward Michał Gibalski ps. "Franek" (1886-1915) członek PPS, legionista. Przyszedł na świat we wsi Czysta Dębina niedaleko Krasnegostawu w rodzinie powstańca styczniowego. Nie ukończył żadnej szkoły, bardzo wcześnie zaczął pracować jako ślusarz a potem telegrafista. W wieku osiemnastu lat wstąpił w szeregi PPS, zajmując się z jej ramienia organizacją bojówek w Lublinie. Współpracował z Józefem Mireckim, brał udział w zamachach na policję, konwoje z pieniędzmi, poczty czy inne ważne dla Rosji urzędy i obiekty. Działał na terenie Lublina, Płocka, Kielc i Warszawy, w 1906 roku ukończył partyjną szkołę instruktorską. 20 IX 1908 roku, wspólnie z Józefem Piłsudskim, Walerym Sławkiem i Aleksandrem Prystorem dokonał spektakularnego zajęcia pociągu w Bezdanach pod Wilnem. Na skutek tarć w partii w 1911 roku związał się z PPS-Opozycja. Rok później wraz z rodziną zamieszkał w Winterthurze w Szwajcarii - jako stypendysta Muzeum polskiego w Rapperswilu uczęszczał do miejscowej Szkoły Technicznej. Po wybuchu I wojny światowej powrócił do kraju i wstąpił w szeregi Legionów. Przydzielony został do Pułku Ułanów dowodzonego przez Władysława Belinę-Prażmowskiego. Zginął w zasadzce we wsi Stołbychowa.

Spoczywa:
Cmentarzu w Kowlu.

Uliczkę zabudowano ok. 1938 trzypiętrowymi kamienicami czynszowymi i większość z nich nie została wykończona przed wybuchem wojny. Budynki zajęła w czasie okupacji bezdomna, biedna część Warszawiaków.
 

Stan obecny:

Nr 9: Kamienica. W czasie okupacji, w mieszkaniu Łapkowskich, ukrywano zbiegów, a w czasie powstania mieściło się dowództwo AL.

Nr 20: Kamienica. W czasie okupacji mieszkał tu kilkunastoletni Yehuda Nir, autor pamiętników wydanych w 2005 ‘Utracone dzieciństwo

Nr 21: Mogiła Wspólnego Męczeństwa. W tym miejscu wzniesiono pomnik dzięki Fundacji Nissenbaumów. W tym miejscu przed wojną znajdowało się boiska Sportowego Klubu

Robotniczo-Akademickiego SKRA. W czasie wojny, do 1943, hitlerowcy zamordowali ponad 7000 ludzi. Po wojnie przeniesiono zwłoki na Cmentarz Powstańców. Na tym terenie odkryto kolejne groby masowe ofiar głodu w getcie żydowskim w 1988. Architekci Tadeusz Szumielewicz i Marek Martens zaprojektowali ten cmentarz pomnik. Na bramie umieszczono Orła Białego i Gwiazdę Dawida obok siebie, razem z napisem po polsku i hebrajsku Ofiarom hitlerowskiego terroru spoczywającym w tej ziemi. Wewnątrz są trzy bloki z napisami polskimi, angielskimi i hebrajskimi. Sam pomnik jest słupem, obłożonym płytkami, które mają symbolizować stos ofiarny. Na szczycie słupa zapalany jest płomień.

Bloki osiedla Młynów. Powstały w 1948-66 wg proj. Michała Przerwy-Tetmajera, Haliny i Tadeusza Kowalskich i Zbigniewa Wacławka.
 

Data nadania nazwy: 1939.01.01