Kajetan Ignacy Sołtyk herbu własnego (1715-1788) - biskup, polityk. Pochodził z Chwałowic na Lubelszczyźnie, spokrewniony był z rodem Potockich, którym zawdzięczał możliwość odbycia studiów teologicznych w Rzymie. W wieku dwudziestu jeden lat nominowany został na kanonika gnieźnieńskiego, później został biskupem koadiutorem kijowskim a w 1759 roku objął biskupstwo krakowskie. Był jednym z głównych oponentów elekcji Stanisława Augusta Poniatowskiego na króla Polski. Podczas obrad sejmu "Repninowskiego" w latach 1767-68 sprzeciwił się ingerencji Rosji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej, za co - pod pozorem obrazy cesarstwa - został na pięć lat zesłany do Kaługi. Wróciwszy do kraju - jako senator - włączył się w ruch protestujących przeciwko rozbiorowi kraju, jednak nie widząc efektów swoich działań popadł w obłęd. Znany z licznych sporów z kapitułą krakowską został odsunięty od swoich obowiązków a w 1782 roku - po napisaniu licznych oszczerstw przeciwko duchowieństwu - ubezwłasnowolniony przez władcę. Zmarł w Kielcach, gdzie został osadzony w areszcie domowym.
 
 Spoczywa:
 Kaplica Świętokrzyska Katedry Wawelskiej (nagrobek projektu Piotra Aignera).
 
 Upamiętnienia:
 ul. Miodowa 5 - Pałac Biskupów Krakowskich - marmurowa tablica z 1761 roku.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1921.07.05