Nazwa pochodzi od domu, na którym widniał wizerunek smoka lub też od od historycznego przebiegu ulicy, charakteryzującego się gęstymi łamaniami, co przypominało ten właśnie wizerunek.

Powstała na pocz. XVIII w., rzadko zabudowaną z licznymi ogrodami, nazwę zatwierdzono w 1770, kiedy to została przedłużona i zabudowana aż za Gęsią 18-stoma domkami drewnianymi, cegielnią z gliniankami. Mieszkała tu biedota żydowska, mówiąca tylko w jęz. jidisz. W 1865 położono nowy bruk, a po 1870 powstały tu marne czynszówki dla ubogich. Maksymilian Luxenburg zbudował ok. 1900 16 domów z 1200 mieszkaniami jednoizbowych. Zespół budynków mieścił się między Niską a Stawkami. W 1940 ulica została włączona do getta i w 1943 zniszczona. Odbudowana została w duchu socrealistycznym w latach 50-60. 
 
 Stan obecny:
 Nr 6: Zespół Państwowych Szkół Plastycznych im. Wojciecha Gersona.
Ogólnokształcąca Szkoła Sztuk Pięknych.
Liceum Plastyczne. Powstało w 1945, początkowo pod nazwą Państwowe Liceum Artystyczne, mając swoja siedzibę przy ul. Myśliwieckiej 8. Dwanaście lat później zostało przeniesione do budynku dawnej Podchorążówki w Łazienkach Królewskich. W tej siedzibie od roku 1977, wówczas też szkoła otrzymała swojego patrona.
Bloki osiedla Muranów I. Powstały w 1949-56 wg proj. Bohdana Lacherta od ul Dzielnej do ul. Nowolipie. Osiedle powstało na 3-4 metrowej kupie gruzów, której nie sprzątano, bo jak wyliczono, 10.000 robotników z 4 lokomotywami i 420 wagonami, sprzątało by teren w 4 lata. Pierwsze mieszkania, już w 1950 dostali Franciszek Klapiński, który był dozorcą 6 nowych bloków i oprowadzał świeżych lokatorów po nich. Sam otrzymał trzypokojowe mieszkanie. Kolejnym z mieszkańców był przodownik pracy z Mostostalu, budowniczy mostu Śląsko-Dąbrowskiego, Stanisław Korycki. Trzeci lokator Muranowa to był kontroler z MZK Marian Jackowski (były to mieszkania w okolicy Żelaznej z galeriami zamiast korytarzy).
Bloki osiedla Muranów. Powstały w 1956-69 wg proj. Wacława Eytnera, Tadeusza Mrówczyńskiego, Tadeusza Perzyńskiego i Stanisława Rymaszewskiego.
Róg Smocza / Anielewicza: Na początku XIX w. zbudowano tu pruską piekarnię, w 1818 przerobioną na fabrykę sukna POLAND Samuela Fraenkla. Fabryka miała 6 pięter, pracowało tu 700 pracowników. Po pożarze w 1827 fabrykę odbudowano, ale została zamknięta w 1831. Potem, m.in. od 1837 istniała tu wytwórnia świec stearynowych braci Epstein, która eksportowała produkty do Berlina i do Moskwy.
~ Nr 29: przed wojną mieścił się tu bazar, często porównywany ze wschodnimi bazarami.
~ Nr 43: Garbarnia braci Pfeiffer i Warszawska Fabryka Ekstraktów Chemicznych. Przez wiele lat fabryka zatruwała powietrze i zdrowie całej okolicy nieznośnym smrodem.
 
Data nadania nazwy: rok 1771