Jan Szałek (1890-1958) - stolarz, działacz robotniczy. Pochodził ze wsi Szatkowice, leżącej niedaleko Rawy Mazowieckiej. Do Warszawy przybył jako uczeń, tu kształcił się w Szkole Rzemiosł im. S Konarskiego. Jako piętnastolatek został członkiem młodzieżowego koła PPS, dwa lata później wstąpił w szeregi       Socjaldemokracji Królestwa Polski i Litwy. Był uczestnikiem I wojny światowej, lecz nie zachowały się dokumenty precyzujące jego działania. W dwudziestoleciu międzywojennym był m.in. przewodniczącym Związku Zawodowego Pracowników Drzewnych, z ramienia którego organizował wiele strajków. Jako członek Komunistycznej Partii Polski należał do Komitetu Dzielnicowego Warszawa-Powązki, terenem jego działań była również robotnicza Wola. Podczas okupacji hitlerowskiej ukrywał się po drugiej stronie Wisły, gdzie z ramienia Polskiej Partii Robotniczej organizował kółka partyjne na Żeraniu, Targówku i Zaciszu. Był żołnierzem Gwardii Ludowej i tam właśnie przeprowadzał większość zbrojnych akcji. W szeregach Armii Ludowej uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Po wyzwoleniu został sekretarzem Komitetu Dzielnicowego PPR Śródmieście. Zmarł w Warszawie.    

Spoczywa:
Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera 2 B, rząd 12, miejsce 30.
 
 Jego nazwisko od wielu lat znajduje się na listach patronów do dekomunizacji.

Stan obecny:
 
Data nadania nazwy: 1961.11.24