Józef Longin Sowiński herbu Krakowczyk (1777-1831) - generał. Był rodowitym warszawiakiem, absolwentem Szkoły Rycerskiej. Po jej ukończeniu wstąpił do wojsk powstańczych insurekcji kościuszkowskiej, walcząc o stolicę, za co awansowany został do stopnia podporucznika. Wraz z upadkiem zrywu wyjechał w Sieradzkie i tam znalazł się w szeregach armii pruskiej, w latach 1806-1807 walcząc przeciwko wojskom napoleońskim. W 1811 roku podał się do dymisji i przeszedł do Armii Księstwa Warszawskiego, gdzie został szefem szwadronu jednego z pułków artylerii konnej. Był uczestnikiem wyprawy moskiewskiej, wsławił się w czasie walk pod Możajskiem, jednak stracił wówczas nogę. Dostawszy się do niewoli rosyjskiej został z niej zwolniony po kilku miesiącach ze względu na stan zdrowia. W latach 1813-1820 pełnił obowiązki dyrektora Arsenału Budowniczego, następnie - w stopniu pułkownika - został komendantem wojskowej Szkoły Aplikacyjnej. Po wybuchu powstania listopadowego bezskutecznie próbował powstrzymać swoich uczniów, którzy przekonali go jednak do udziału w zrywie. Mimo kalectwa był szefem Wydziału Artylerii Wojskowej Komisji Rządowej, odsuniętym przez dyktatorów od jakiejkolwiek walki liniowej. Kiedy jednak wojska rosyjskie znalazły się na przedpolach stolicy, awansowany do stopnia generała został dowódcą reduty nr 56 na Woli. Pod jego rozkazami znalazło się ok. 1300 żołnierzy, miał również do dyspozycji 12 dział. Zginął albo na samej reducie, kiedy jego drewniana noga ugrzęzła między kamieniami, albo też w pobliskim kościele św. Wawrzyńca, broniąc go przed zbezczeszczeniem przez Rosjan.
Upamiętnienia:
ul. Elekcyjna 17 - Park im. gen. Józefa Sowińskiego - pomnik dłuta Tadeusza Breyera (odsłonięcie - 27 XI 1937). ul. Wolska 140 a - kościół pw. św. Wawrzyńca - tablica pamiątkowa.
ul. Wolska róg ul. Redutowej - krzyż ustawiony w 1915 roku.
Do 1954.04.12 był patronem dzisiejszej ul. Nastrojowej a do 1979.01.01 ul. Rakietników.

Ulica istniała dawniej jako trzy ulice: Witolda, Fortowa (lub Bateryjna) i Cmentarna. Była to tętniąca życiem ulica z fabryczkami, składami i mieszkaniami. Działały tu skład paliwa Vacuum Oil Company, magazyny browaru Haberbuscha i Schielego, palarnia kawy Sirocco. Między ulicami Sowińskiego i Baltazara miał powstać kirkut wolski, ale najpierw antysemicka Rosja nie zgodziła się na to na pocz. XX w., a w 1924, mimo, że znaleziono fundusze i plac dzięki działaczom z gminy Jankielowi Borensztajnowi, Moszkowi Rejsmanowi i Joskowi Merenholcowi, projekt nie został nigdy zrealizowany. W 1929 ulice połączono w jedną pod dzisiejszą nazwą. Strona od granic miasta zabudowana została dopiero w latach 30 XX w.

Stan obecny:

Osiedle Sowińskiego. Osiedle bloków w okolicy Górczewskiej z 1959-?? Wg proj. A. Kirowa.
Data nadania nazwy: 1916.04.01