Słodowiec - wieś nad rzeką Pisią, istniejąca już w XVIII w., gdyż wg legendy w jednej ze słodowni (gorzelnia lub też samodzielny zakład produkujący słód z ziarna - stąd nazwa) w nocy 3/4 XI 1771 roku więziony był przez Jana Kuźmę i innych konfederatów barskich król Stanisław August Poniatowski. W drugiej połowie XIX w. była to już osada fabryczna, leżąca w powiecie warszawskim (gmina Młociny, parafia Wawrzyszew), odległa o 2 włóki od rogatki marymonckiej. Znajdował się tu młyn parowy i piekarnia należąca do firmy "Kropiwnicki i Spółka", przy skrzyżowaniu dzisiejszych ul. Włościańskiej i Elbląskiej istniały glinianki i działała cegielnia. Liczyła 10 mórg obszaru a zamieszkiwało ją około 100 osób. W 1916 została włączona do Warszawy i dziś taką nazwę nosi osiedle znajdujące się na jej miejscu.

Teren położony w obrębie: al. Armii Krajowej, ul. Broniewskiego, ul. Jarzębskiego, ul. Żeromskiego.