Radzymin – nazwa trzech miejscowości w woj. mazowieckim: gajówki (powiat płoński, gmina Płońsk), wsi (powiat płoński, gmina Naruszewo) oraz miasta gminnego (powiat wołomiński). Trakt prowadził z Pragi do tego właśnie miasta.
Do 1954.04.12 taką samą nazwę nosiła dzisiejsza ul. Wolbromska
Powstała w XIX w. jako droga wyjazdowa w kierunku Radzymina. W 1885 ulicę przecięły tory kolei Nadwiślańskiej, a do pocz. XX w. zabudowana została kamienicami bliżej Ząbkowskiej, a dalej domkami kolejarzy, robotników i ubogich mieszkańców Targówka. W 1900 wzdłuż ulicy położono tory kolejki wąskotorowej zwanej Radzymińską. Mieściły się tu studnie artezyjskie; dzięki ich włączeniu do sieci po wysadzeniu mostu Kierbedzia 05.08.1915 przez inż. Feliksa Ornowskiego, Warszawa zapewnioną miała wodę aż do uruchomienia nowego wodociągu, czyli do 30.09.1915. Przed wojną zabudowa Radzymińskiej dotarła do Trockiej. W czasie wojny zabudowę częściowo zniszczono, szczególnie między Folwarczną i Białostocką, a także w okolicy Barkocińskiej. Kolejkę marecką zlikwidowano 31 sierpnia 1974 roku (podziękowania dla dicson22)
Stan obecny:
Nr 1: przed wojną mieściła się tu perfumeria Lipnickiego.
Nr 2: przed wojną mieścił się tu zakład fryzjerski Frankowskiego i zakład fotograficzny Heliar.
Nr 4: przed wojną mieścił się tu zakład krawiecki Bańkowskiego.
Nr 7: Warszawska Fabryka Guzików.
Nr 9: przed wojną mieściła się tu piwiarnia Augustyniaka.
Nr 11: przed wojną mieściła się tu szkoła nr XVII.
Nr 20: przed I wojną mieścił się tu gabinet akuszerki Bajerowej.
Nr 25: przed wojną mieściła się tu piekarnia Morgenszterna.
Wiadukt. Powstał w 1948-9 nad torami kolei Nadwiślańskiej. Tutaj, 24.06.1944 oddział AL Czwartaków walczył z oddziałem Niemieckim (tablica na przęśle), a 01.08.1944 żołnierze AK usiłowali opanować węzeł kolejowy.
Dawna pętla tramwajowa. Okrągły placyk przy wiadukcie, gdzie zawracały tramwaje.
Granitowy głaz. Upamiętnia 10 więźniów Pawiaka 24.11.1943.
Nr 43: przed wojną mieścił się tu zakład pogrzebowy pana Zielonki.
Nr 49: Dwór. Pochodzi z 1. poł. XIX w.
Bloki osiedla Szmulowizna. Powstały w 1969-75 wg proj. Jana Kalinowskiego.
róg ul. Śnieżnej: Krzyż drewniany. Zastąpił stary, już zmurszały.
Bloki osiedla Targówek. Powstały w drugiej poł. lat ’70 XX w. wg proj. Małgorzaty Handzelewicz i Zbigniewa Wacławka. Na pocz. lat ’70 ogłoszono konkurs na osiedle współgrające ze starą zabudową: najlepiej wypadł projekt małżeństwa Wacławka i Handzelewicz. Bloki mają różną ilość pięter i są zróżnicowane.
Data nadania nazwy: prawdopodobnie koniec XIX w. Wcześniej była to po prosu "Szosa" a po 1920 roku odcinek przebiegający przez Zacisze zwyczajowo nazywano Traktem Marszałka Piłsudskiego. Po wojnie odcinek od ul. Trockiej do granicy miasta początkowo nosił imię generała Karola Świerczewskiego (do 1954.04.12) a następnie (do 1991.01.24) nazwę Generalska i miał oddzielną numerację. Dziś stanowi całość z ujednoliconą numeracją.