Modlin - osada w woj. kujawsko-pomorskim (powiat rypiński, gmina Skrwilno) i kolonia w woj. świętokrzyskim (powiat jędrzejowski, gmina Słupia). Droga prowadzi jednak do osiedla Modlin-Twierdza, wchodzącego w skład powiatowego miasta Nowy Dwór Mazowiecki (woj. mazowieckie).
Do 1954.04.12 tak samo nazywała się dzisiejsza ul. Pułkowa.
Przed wojną były to tereny Śliwic i Pelcowizny, gęsto zabudowane drewnianymi domkami. Dzisiejszą Modlińską przecinały ulice Helska, Bojanowska, Warmińska, Pomorska, Samowarowska, Kartuska... Została odnowiona wg proj. przez Wiesława Piątkowskiego.
Stan obecny:
Nr 1d: MARKOT – Noclegownia Hades.
Nr 4: kościół św. Jadwigi. Powstał w 1920-1 jako drewniany barak, na terenie darowanym przez ks. Marię Radziwiłłową i państwa Grędzickich. Kardynał Kakowski, podczas wizyty na Pelcowiźnie zgodził się na budowę świątyni. 17.10.1920 kościół poświęcił Zygmunt Łubieński. Wyposażenie podarowali kościołowi parafianie. W 1929 zbudowano 7-głosowe organy przez firmę Biernacki. W 1944 kościół został zniszczony przez ostrzał, a wyposażenie wywieziono do kościoła MB Różańcowej na Bródnie. Po wojnie ksiądz Grygiełło uzyskał pozwolenie na remont, ale nie rozbudowę. Mimo ukrywania prac, władze wstrzymały w 1969 budowę z powodu przekroczenia zakresu remontu. Wreszcie kościół został obmurowany później staraniem mieszkańców Żerania, Pelcowizny i Śliwic wg proj. Hugona Kudera w 1970. Przez budowę Polfy i FSO liczba parafian zmalała do 885 w 1979. 21.09.1981 ks. Popiełuszko poświęcił sztandar FSO w kościele. W 2010 kościół odremontowano, nadano inny kolor fasady i wymieniono witraże.
~ Posiadłość Wejpów. Na miejscu dzisiejszych ślimaków mostu Grota, jeszcze w latach ’60 XX w. stał duży drewniany dom z przełomu XIX i XX w. Należał on do Wejpa, bogatego fabrykanta, który miał tu swój zakład. Przed wojną szlachtował tu bydło, synowie garbowali skóry i robili wędliny, wytapiali łój, a zięć produkował mydło. Po dziennym utargu Wejp wsiadał do dorożki, jechał do miasta i wymieniał złotówki na dolary. W czasie okupacji Wejp został wywieziony do getta i choć dokarmiali go tam mydlarze z Pelcowizny, do drewnianego domu po wojnie nie wrócił nikt z rodziny. Dom rozebrano pod koniec lat ’60 przy poszerzaniu Modlińskiej.
Nr 6: Państwowe Zakłady Tele- i Radiotechniczne. Powstały w 1937, zaczęły działać zaraz po wojnie na nowo, mimo, że aparaturę wywieźli hitlerowcy jeszcze w 1944.
Nr 8: AUCHAN. Powstał na miejscu Fortu XIVA (patrz ul. Elektronowa) w 1998.
Nr 13: Hotel Pod Grotem.
Nr 15: Elektrociepłownia Żerań. Powstała od 1952, a rozbudowano ją do stanu obecnego w latach 1961-78.
Nr 17: Śląskie Kruszywa Naturalne. Powstał jako oddział Warszawskich Zakładów Eksploatacji Kruszywa.
róg ul. Konwaliowej: kapliczka.
Nr 42: kamienica. Przed budynkiem znajduje się kapliczka.
Nr 51: Wyższa Szkoła Ubezpieczeń i Bankowości. Powstała w 1992 w starym hotelu robotniczym.
?? Szkoła powszechna. Budynek powstał w 1935 wg proj. Zygmunta Tarasina.
na wysokości numeru 171: krzyż przydrożny.
Nr 199: Ratusz Gminy Warszawa Białołęka. Ratusz, pierwotnie gminy Warszawa Białołęka, od 2002 dzielnicy Białołęka, ma nawiązywać do architektury funkcjonalistycznej lat '30. Powstał w 1995-7 wg proj. Jakuba Wacławka i Grzegorza Stiasnego, ich projekt został wyłoniony spośród 67 nadesłanych na konkurs. Budynek otrzymał nawet nagrodę za Najlepszy Budynek Warszawy 1996-7 i Dyplom Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Nr 205: Kościół Polsko-Katolicki. Powstał w 1936 dzięki staraniom ks. Franciszka Hodura przy dużej pomocy Polonii Amerykańskiej.
róg ul. J. Mehoffera: krzyż przydrożny. Drewniany, wzmiankowany już w XVIII w.
Nr 248d: Niepubliczne Przedszkole Misio.
Nr 257: Towarzystwo Opieki Nad Kobietami. Budynki powstały na potrzeby towarzystwa i w 1927 zostały przekazane siostrom samarytankom dla opieki nad kobietami „moralnie zaniedbanymi”. Zakład przeznaczony był dla ok. 100 osób. Przyjmowano tu kobiety po leczeniu wenerycznym w szpitalu św. Łazarza, warunkiem było także ukończenie 15 lat. Dawano kobietom wikt i opierunek, a także uczono tkactwa, prania, gotowania, haftu, szycia... Samarytanki były biedne, podopieczne często uciekały, a złapane na ulicy oddawano je znów tutaj i tak od początku. W 1938 placówkę przejął Zakład Medycyny Zapobiegawczej. Nastały lepsze czasy, dziewczyny nadrabiały zaległości w nauce, do II wojny wszystkie ukończyły kurs pierwszej pomocy. Pracowało tu 13 sióstr, psycholog, kilku pedagogów-instruktorów, rekolekcjoniści i dojeżdżał lekarz, leczący choroby weneryczne. Na czas okupacji dziewczęta przeniesiono do lasów Legionowskich. Uratowano 3 Żydówki, którym siostra Norberta załatwiła kennkarty i zdjęcia u fotografa w Legionowie. Często wpadał tu Leon Schiller, który wreszcie został tu na stałe jako oblat. W 1945 wywieziono siostry do Pruszkowa, a po wojnie osiadły w Gębicach. Obecnie budynki popadają w ruinę.
Nr 308: Fort Piątek (Piontek).
Przed wojną mieścił się w tym miejscu dom z klasami szkoły powszechnej. Na terenie fortu znajduje się kapliczka.