Pelcowizna – kolonia i folwark założone w 1806 roku przez ówczesnego właściciela folwarku Golędzinów, nazwiskiem Pelc, który na wysokości dzisiejszej pętli Żerań wybudował karczmę. Początkowo była mało znaczącym miejscem, jednak kilkanaście lat później znacznie zyskała na wartości, kiedy to przeprowadzono tamtędy szosę modlińską (dziś ul. Jagiellońską i dalej Modlińską), co spowodowało powstanie tu do czasu wybuchu powstania listopadowego 13 nowych domów, głównie osadników holenderskich. W latach `80 XIX w. większość terenów została zajęta pod budowę stacji kolejowej Warszawa-Praga, wówczas drogi żelaznej nadwiślańskiej. Działała tu również huta szkła J. Sawickiego a w 1889 roku powstała garbarnia oraz skład nafty firmy Nobel. W 1900 roku poprowadzono tędy tory kolejki wąskotorowej do Jabłonny, co spowodowało jeszcze większe zainteresowanie tymi terenami. Coraz większe obszary zajmowało budownictwo przemysłowe, głównie magazyny i innego rodzaju hale przemysłowe. W 1916 roku całość terenów włączono w granice Warszawy. Szybko stała się wówczas osiedlem kolejarskim, z własną charakterystyczną zabudową i infrastrukturą, w latach `30 liczącą blisko 7000 mieszkańców. Zaraz po wojnie większość pozostałych terenów zajęła Fabryka Samochodów Osobowych na Żeraniu, z historycznych terenów zostawiając jedynie należący obecnie do Targówka fragment na zachód od ul. Odrowąża i Wysockiego (owo osiedle kolejarskie).

Teren położony w obrębie: Trasa Toruńska do Mostu Grota-Roweckiego, nurt Wisły do Mostu Gdańskiego, linia kolejowa wzdłuż ul. Starzyńskiego ze stacją Warszawa-ZOO do wysokości ul. 11 Listopada, linia kolejowa Warszawa-Legionowo ze stacją Warszawa-Praga do stacji Warszawa-Toruńska.