Justyna Budzyńska-Tylicka (1867-1936) - lekarka, działaczka ruchu kobiecego, socjalistka. Choć pochodziła z północno-wschodnich rejonów Polski, w stolicy znalazła się jako mała dziewczynka, tu też ukończyła pensję prowadzoną przez własną matkę, po czym w 1892 roku wyjechała na studia medyczne do Paryża a sześć lat później, już z dyplomem, osiedliła się na francuskiej wsi. Do stolicy powróciła na stałe wraz z rodziną w 1907 roku i podjęła pracę asystentki medycznej w szpitalu Św. Ducha. Później prowadziła własną praktykę, w latach 1910-1927 - będąc pierwszą lekarką w dziejach polskiego szkolnictwa żeńskiego - nadzorowała pensję Popielewskiej-Roszkowskiej. Była członkiem PPS, bliską współpracownicą Tadeusza Boya-Żeleńskiego (założyła pierwszą w stolicy przychodnię Towarzystwa Świadomego Macierzyństwa) i Doroty Kłuszyńskiej, pomysłodawczynią Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Od 1922 roku pełniła funkcję radnej m.st. Warszawy, zasiadając w Komisji Zdrowia i Szpitalnictwa. Doprowadziła do przyjęcia przez sejm w 1924 roku ustawy o trzymiesięcznym urlopie macierzyńskim dla kobiet, dwa lata potem założyła Towarzystwo Lekarek Polskich. Walczyła o lepsze traktowanie więźniów skazanych w procesie brzeskim (słynna demonstracja w Dolinie Szwajcarskiej 14 IX 1930). Zmarła nagle na udar mózgu.Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 183, rząd VI, miejsce 2.

Ulica została wytyczona na terenie miasteczka Golędzinów, które uzyskało prawa miejskie w 1764. W 1806, właściciel folwarku Golędzinów, Pec, wybudował tu karczmę wraz z kolonią, która nazwana została Pelcowizną.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1960.05.05.