Marymont-Ruda (Góra Marii) - wzniesiona w 1691 roku na terenie wsi Pólkowo (niegdyś ulubionego miejsca łowów książąt mazowieckich) rezydencja Marii Kazimiery Sobieskiej, złożona z dwóch pawilonów projektu Tylmana z Gameren i ogrodu przeciętego kanałem. W 1726 roku jego nowy właściciel, August II Mocny przekształcił go w zwierzyniec, którą to funkcję utrzymywali następni właściciele - August III Sas i Stanisław August Poniatowski. W 1816 roku swoja siedzibę znalazł tu Instytut Agronomiczny a po jego przeniesieniu krótko znajdowały się tu koszary wojskowe a później stał się magazynem. W dwudziestoleciu międzywojennym początkowo znalazło siedzibę prowadzone przez SS. Szarytki schronisko dla nieuleczalnie chorych (z kaplicą Księży Marianów), jednak w 1925 roku gmach zajęło stacjonujące w Cytadeli wojsko i utworzyło tu działającą do wybuchu II wojny światowej Wojskową Centralną Szkołę Gazową. Pałacyk został gruntownie przebudowany wg projektu ppłk. Henrycha, pozostawiono jednak kaplicę, która 16 XI 1924 roku została wyświęcona przez biskupa polowego WP Stanisława Galla na pierwszy w Polsce kościół pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski. W 1944 roku hitlerowcy zniszczyli prawie wszystkie budynki, ocalał właśnie kościół, w którym uszkodzeniu uległo jedynie sklepienie nad prezbiterium. Dziś świątynia adresowo przypisana jest do ul. Gdańskiej 6a. Ponieważ teren Marymontu jest dość duży, dodano nazwy najbardziej charakterystycznych miejsc, aby wyróżnić jego poszczególne części. Ruda to nazwa dawnej osady i folwarku, a nawet kilku. Nazwa pochodzi od przepływającej tędy rzeki Rudawki (w górnym biegu zwanej Pisią, mającej źródła prawdopodobnie na Górcach lub w Lasku na Kole i Powązkach, płynącą właśnie przez Marymont a wpadającą do Wisły na wysokości Lasku Bielańskiego), niegdyś zasilającej liczne stawy, dziś częściowo skanalizowanej. Pierwsza wzmianka o Rudnym Młynie pochodzi z 1412 roku. W 1639 roku król Władysław IV Waza przekazał wieś o nazwie Ruda ze znajdującym się tu młynem jako uposażenie klasztoru oo. kamedułów. Od 1818 roku była własnością Instytutu Agronomicznego, który wybudował tu swoja siedzibę. Należała wówczas do powiatu warszawskiego (gmina Młociny, parafia Wawrzyszew), znajdował się tu urząd gminy Młoiny, a także liczne letnie wille położone wśród ogrodów i stawów. Po jego likwidacji w 1861 roku swoją siedzibę znalazły tu koszary wojskowe. Znajdująca się tuż obok Ruda Majoracka w połowie XIX w. liczył 357 mórg dworskich i 3 morgi włościańskie, żyło tu 57 mieszkańców. W porze letniej ożywała też Ruda Mintra(Ruda Mintera, Ruda Minterska lub też Minterówka)– kolonia licząca wówczas 20 mórg gruntu i 34 stałych mieszkańców. W związku z licznymi oczkami wodnymi działała tu pierwsza w okolicach stolicy szkółka pływacka. Ruda Ewansa (Ewansówka) była zaś własnością Anglików, pionierów tamtejszego przemysłu. Istniała tu również Ruda Fabryczna. W 1916 roku tereny te zostały włączone w granice Warszawy.

Teren położony w obrębie: al. Armii Krajowej, ul. Klaudyny, ul. Podleśna, ul. Gwiaździsta z wyjazdem na Wisłostradę, nurt Wisły.