Kabaty - wieś wzmiankowana już w 1386 roku, położona przy skarpie Ursynowskiej, z nadania księcia Janusza I otrzymała prawo chełmińskie. Do XVI w. własność rodziny Ciołków, później zaś Piekarskich. Zniszczona w 1656 roku, przeszła w ręce Mikołaja Dunina Szprota a potem Elżbiety z Lubomirskich Siemawskiej, która w 1721 roku rozpoczęła jej rozbudowę i nakazała ochronę Lasu Kabackiego. Uwłaszczona w 1864 roku została włączona do gminy Wilanów, stała się w dwudziestoleciu międzywojennym popularnym letniskiem. W 1951 roku, wraz z Ursynowem została włączona w granice Warszawy.
Teren położony w obrębie: północna granica Rezerwatu Las Kabacki, zachodnia i północna granica terenów Stacji techniczno-postojowej Metra, ul. Ustronie, ul. Wełniana, ul. Stryjeńskich, ul. Przy Bażantarni, al. Komisji Edukacji Narodowej, ul. Jeżewskiego, linia Skarpy Warszawskiej (ul. Gąsek z bocznymi wjazdami).