PZL-104 Wilga - czteromiejscowy wielozadaniowy samolot powstały wg projektu inż. Ryszarda Orłowskiego a oblatany po raz pierwszy 24 IV 1962 roku. Pierwotnie przeznaczony dla lotnictwa sportowego (holowanie szybowców oraz wywożenie skoczków spadochronowych), został udoskonalony przez inż. Bronisława Żurakowskiego. Po kolejnych zmianach w konstrukcji i udanym oblocie 29 VI 1967 roku, już jako PZL-104 Wilga 35, wszedł do seryjnej produkcji w zakładach PZL-Okęcie. Jego różne modele wykorzystywane były na całym świecie jako holowniki szybowców, wodnosamoloty, w lotnictwie wojskowym, w lotnictwie sanitarnym, także jako samolot "chemiczny" (zabierał nawet 300 litrów płynów do oprysków). Samoloty produkowano do lat`90 XX w., łącznie ok. 1000 egzemplarzy.

Przed wojną planowano na tym terenie zbudować lotnisko międzynarodowe, jednak strefa lotów została zbombardowana w 1939 przez Luftwaffe. Po wojnie lotnisko odbudowano jako sportowe, służące Aeroklubowi Warszawskiemu. W 1971 zapadła decyzja o budowie tu osiedla i w 1976 lotnisko przestało istnieć. Ulica powstała pod koniec lat 70 na nowo planowanym osiedlu. Nazwa nadana wg obowiązującego tu klucza "lotniczego".

Stan obecny:

Bloki osiedla Gocław-Wilga. Powstały między 1977 a końcem lat 80 wg proj. Tadeusza Mrówczyńskiego. Na budowę osiedla rozpisano konkurs międzynarodowy, w którym brali udział architekci ze stolic państw socjalistycznych. Konkurs, rozstrzygany w 1972 w Kazimierzu, wygrały ekipy z Belgradu, Moskwy i Warszawy (Bogusław Chyliński, Jacek Jedynak, Andrzej Skopiński i Jerzy Skrzypczak). Opracowaniem osiedla na podstawie zwycięskich prac zajął się T. Mrówczyński. Na 225 hektarach lotniska zbudowano 4 części osiedla. W 1977 uzbrojono teren, a pierwsi lokatorzy wprowadzili się w 1979 na teren Orlika. Osiedle przeznaczone jest całościowo dla ok. 40.000 osób.

Data nadania nazwy: 1979.01.31