Zastów (Zawstów) - wieś szlachecka wzmiankowana już w XIV w., położona między Gocławiem a Zerzeniem. Nadana w 1471 roku przez księcia Bolesława jego marszałkowi i staroście warszawskiemu Mikołajowi Drużbiczowi. W 1580 roku liczyła ok. 118 ha (7 łanów) należała do Jadwigi Pilichowskiej, wdowy po Janie. Cudem ocalała podczas potopu szwedzkiego, straciła jedynie ok. 1 łanu powierzchni i w 1661 roku liczyła 6 gospodarstw. Wówczas to na jej terenie powstały osady Glinki, Koło, Las, Sadul, Wawer oraz Zbytki. W 1727 roku całość znalazła się w tzw. dobrach wilanowskich. Na początku XIX w. mieszkało tu już ok. 150 mieszkańców i były 24 gospodarstwa. Liczba mieszkańców dość szybko rosła i w 1827 roku przekroczyła liczbę 250. W 1838 roku wieś została oczynszowana a po powstaniu styczniowym w 1864 roku uwłaszczona, wówczas też znalazła się w powiecie warszawskim (gmina Wawer, parafia Zerzno). Pod koniec XIX w. liczyła 2127 mórg dworskich i 330 mórg włościańskich oraz 272 stałych mieszkańców. W 1905 roku działał tu wiatrak, była kuźnia i sklep a dobra liczyły 44 gospodarstwa. W 1951 roku tereny zostały włączone w granice administracyjne Warszawy. Trzynaście lat później na 268 ha istniało jeszcze 210 gospodarstw.

Stan obecny:

 Data nadania nazwy: