Maciejewski Roman (1910  1998)  polski kompozytor i pianista. Przyszedł na świat w Berlinie, w rodzinie o tradycjach muzycznych. W wieku sześciu lat rozpoczął naukę w tamtejszym Konserwatorium im. Juliusa Sterna, w 1919 roku wraz z rodzicami zamieszkał w Lesznie. Tu kształcił się w Konserwatorium Poznańskim, studiując grę na fortepianie, teorię muzyki, harmonię i kontrapunkt oraz solfeż. W 1931 roku zamieszkał w Warszawie, gdzie związał się z miejscowym Konserwatorium, jednak już dwa lata później został z niej dyscyplinarnie usunięty ze względu na aktywne uczestnictwo w strajku popierającym Karola Szymanowskiego jako rektora owej uczelni. Już wówczas był cenionym pianistą, niedługo potem uzyskał stypendium pozwalające mu podjąć studia muzyczne w Paryżu. Z tego okresu pochodzą takie jego kompozycje, jak "Sonata na fortepian nr 1", "Kołysanka na fortepian", "Wariacje na fortepian", niektóre z "Mazurków na fortepian", "Etiudy na fortepian" i "Tryptyk na fortepian". W 1934 roku zdecydował się opuścić kraj - przebywał we Francji, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Szwecji, gdzie spędził wraz z żoną, tancerką Elvi Gallen, okres okupacji hitlerowskiej, aktywnie działając w środowisku miejscowej Polonii. Zaprzyjaźniony z Ingmarem Bergmanem, skomponował muzykę do większości reżyserowanych przez niego przedstawień teatralnych. Dziełem jego życia była wielka msza żałobna ku czci ofiar wojen i zbrodni  Missa pro defunctis. Requiem na solistów, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną. W 1951 roku - na zaproszenie Artura Rubinsteina - wyjechał do USA. Zamieszkał w Los Angeles i tam stworzył siedemdziesięcioosobowy Roman Choir. Tam skomponował takie dzieła, jak "Nokturn na flet, gitarę i czelestę", "Kołysanka na trio smyczkowe, flet, dwie gitary i czelestę", "Fandango na fortepian", "Msza pasterska" - kolędy polskie na 4-głosowy chór żeński lub chłopięcy z organami, "Carrols" na chór mieszany i organy", "Missa Brevis" na chór mieszany (lub baryton) i organy, "Msza Zmartwychwstania" na chór mieszany i organy, "Msza ku czci św. Cecylii" na chór mieszany i organy czy "Widok znad morza" - suita na małą orkiestrę. Jego wielka pasja była muzyka chińska (skomponował muzykę do starochińskiego dramatu "Śpiew lutni") oraz hiszpańska. W 1977 roku powrócił do Szwecji i zamieszkał w Göteborgu, gdzie przebywał aż do śmierci.

Spoczywa:
Cmentarz w Lesznie.

Stan obecny: 
 
 Data nadania nazwy: 2006.04.06