Wiktoria Kawecka (1875-1929) - śpiewaczka operetkowa (sopran). Urodziła się w stolicy, jako osiemnastolatka rozpoczęła występy z zespołem farsy i operetki Warszawskich Teatrów Rządowych. Dość szybko zdobyła tytuł primadonny operetki warszawskiej. W 1901 roku rozpoczęła występy w Teatrze Nowości, gdzie publiczność nazwała ją "Słowikiem Warszawy". Jej repertuar obejmował głównie tytułowe partie w znanych i popularnych wówczas operetkach - "Hrabinie Maricy" E. Kalmana, "Pięknej Helenie" J. Offenbacha czy "Krysi Leśniczance" G. Jarno. Okres I wojny światowej spędziła w Petersburgu, koncertując w specjalnie dla niej wybudowanym teatrze "Cristal Palace". Wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości powróciła do stolicy (zamieszkała w willi w popularnym wówczas budującym się Aninie), gdzie - na wzór petersburskiego - otworzyła własny teatr Wodewil (ul. Nowy Świat 43), jednak dość szybko okazał się on interesem deficytowym. Krótko występowała w Teatrze Nowości, jednak - nie będąc nigdy znakomitą aktorką - szybko została zdeklasowana przez młodszych i bardziej wszechstronnych artystów. Rozpoczęła wówczas stałą współpracę ze scenami Wilna i Bukaresztu, którą przerwała śmierć podczas kolejnego pobytu w Warszawie.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 35, rząd V, miejsce 9/10.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 2004.09.16