Jerzy Waldorff-Preys hrabia Nabram (1910-1999) - pisarz, publicysta, krytyk muzyczny. Był rodowitym warszawiakiem, jednak dość szybko cała rodzina przeniosła się najpierw na Kujawy (rodzinna Kościelna Wieś) a później do Rękawczyna w Wielkopolsce. Kształcił się w Trzemesznie i Poznaniu, gdzie po otrzymaniu matury studiował w Konserwatorium Muzycznym a także prawo na miejscowym uniwersytecie. Swoją przygodę literacka rozpoczynał jako recenzent muzyczny w "Kurierze Porannym". Podczas okupacji hitlerowskiej organizował koncerty muzyczne pod szyldem Rady Głównej Opiekuńczej, po wojnie był felietonistą "Przekroju", "Polityki" oraz "Świata". Z jego inicjatywy powstało Muzeum Teatralne w Warszawie a także Muzeum Karola Szymanowskiego w Zakopanem. W 1974 roku powołał do życia Społeczny Komitet Opieki na rzecz Ochrony Starych Powązek i zainicjował coroczną kwestę na renowację najbardziej zniszczonych nagrobków, odbywającą się regularnie 1 XI. Był autorem książek poświęconych muzyce poważnej (m.in. "Sekrety Polihymnii", "Harfy leciały na północ", "Ciach go smykiem!", "Wielka gra. Rzecz o Konkursach Chopinowskich") oraz tomów wspomnień (np. "Fidrek", "Dolina Szarej Rzeki", "Słowo o Kisielu") a także współautorem  popularnego przewodnika "Cmentarz Powązkowski w Warszawie". Zmarł w rodzinnym mieście.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, Aleja Katakumbowa filar 23 wprost kw. 10/8

Stan obecny:

przy ul. Powązkowskiej: figura Maryi.
 

Data nadania nazwy: 2009.08.27