Stanisław Jagmin (1875-1961) - rzeźbiarz, ceramik, teoretyk kinematografii. Pochodził z podopoczyńskiej Ossy, kształcił się w Łowiczu po czym na krótko przyjechał do Warszawy, gdzie podjął pracę w fabryce platerów Fragata. Później wyjechał do Krakowa i Paryża, poszerzając swoją wiedzę z zakresu rzeźby oraz ceramiki. Po powrocie do kraju w 1905 roku założył fabrykę ceramiki w Nieborowie zaś cztery lata potem znalazł się w podstołecznym wtedy Wiśniewie, gdzie założył pierwszą w Polsce, całkowicie zmechanizowaną kaflarnię a ponadto prowadził wytwórnię ceramiki i prywatną pracownię rzeźby. Wszystkie te zakłady działały do 1917 roku, po ich likwidacji przez kolejne dwa lata był wykładowcą w pierwszej w kraju prywatnej szkole filmowej Modzelewskiego. Okres międzywojenny spędził głównie w Poznaniu, gdzie w Szkole Sztuk Zdobniczych uczył studentów ceramiki. Dla Warszawy wykonał jednak wiele dekoracji (w stylu modernizmu, symbolizmu i secesji), umieszczanych na budowanych właśnie kamienicach. W stolicy (której pozostał wierny do końca życia) znalazł się ponownie po upadku Powstania Warszawskiego i do 1952 roku był konserwatorem w Zarządzie Miasta Stołecznego Warszawy. Doprowadził do restauracji i ponownego ustawienia wielu rzeźb i pomników, w tym księcia Józefa Poniatowskiego oraz Mikołaja Kopernika.

Spoczywa:
Cmentarz Tarchomińskim (kiedyś w Wiśniewie).

Stan obecny:
Nr 16: Przedszkole Niepubliczne Plastuś. Przedszkole założyła mgr Małgorzata Korzeb w 2004, jako drugie po otwartym w 2002 przedszkolu przy ul. Mehoffera.
 

Data nadania nazwy: 1961.11.24