1 Dywizjon 7. Pułku Ułanów Lubelskich "Jeleń" - pododdział Armii Krajowej. Powstał zaraz po zakończeniu kampanii wrześniowej w jednostce stacjonującej wówczas w Mińsku Mazowieckim i dość szybko włączył się w struktury Związku Walki Zbrojnej. Liczył wówczas ok. 100 żołnierzy pod dowództwem mjr. Veli bek Jediger ps. "Damazy". W Warszawie działał szwadron kadrowy dowodzony przez por. Janusza Poziomskiego ps. "Habdank". Z jego polecenia wydzielony został dywizjon, którego szefem został por. Lech Głuchowski ps. "Jeżycki". Po wybuchu Powstania Warszawskiego terenem jego działania stała się bezpośrednio al. Szucha oraz budynek drukarni i redakcji "Nowego Kuriera Warszawskiego" (ul. Marszałkowska 3/5). W ataku stracił 1\3 uczestniczących i to faktycznie był koniec jego istnienia. Ci, którzy ocaleli, przedostali się na Mokotów i tam połączyli się z Pułkiem "Baszta". Walczyli m.in. w ataku na budynek szkoły u zbiegu ul. Narbutta i Kazimierzowskiej (13/14 VIII). 2 IX w walkach na Mokotowie i Sadybie poległa większość żołnierzy. Nieliczni ocaleli walczyli jeszcze w Śródmieści i na Starym Mieście, później przedostali się do Puszczy Kampinoskiej. Po upadku Powstania faktycznie nie istniał a z jego pierwotnego składu przeżyło kilkunastu żołnierzy.

Stan obecny:
Data nadania nazwy: 2004.07.08