Są dwie postaci o tym imieniu.
 Zygmunt Noskowski (1846-1909) - kompozytor, dyrygent, pedagog. Był rodowitym warszawiakiem, nauczyciel K. Szymanowskiego i M. Karłowicza. Gry na fortepianie i skrzypcach uczył się w gimnazjum realnym w Warszawie, naukę kontynuując w tutejszym Instytucie Muzycznym pod kierunkiem Stanisława Moniuszki. W 1872 roku wyjechał na studia do Berlina (jego pracą dyplomową była "Symfonia A-dur"), następnie osiadł w Konstancji. do stolicy powrócił dopiero w 1881 roku, zostając dyrektorem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego (piastował tę funkcję przez ponad dwadzieścia lat). Grał w orkiestrze Teatru Wielkiego (później był jej dyrygentem), uczył muzyki w Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych, był też krytykiem muzycznym „Kuriera Warszawskiego” i "Tygodnika Ilustrowanego". Od 1886 roku w Instytucie Muzycznym w Warszawie prowadził klasę kompozycji.Do grona jego uczniów zaliczali się m.in. Grzegorz Fitelberg, Piotr Maszyński, Wacław Lachman, Karol Szymanowski i Mieczysław Karłowicz. W swym dorobku kompozytorskim miał liczne utwory orkiestrowe (np. uwertura koncertowa „Morskie Oko”, pierwszy polski poemat symfoniczny „Step”,będący uwerturą do planowanej opery opartej na motywach "Ogniem i mieczem" Henryka Sienkiewicza), "Śpiewnik dla dzieci" do słów Marii Konopnickiej, balet "Święto ognia", kantatę "Świtezianka", operetkę "Warszawiacy za granicą" oraz liczne utwory fortepianowe, głównie krakowiaki i kujawiaki. Był wieloletnim mieszkańcem kamienicy przy ul. Nowy Świat 37. Zmarł w rodzinnym mieście po długiej i ciężkiej chorobie serca.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 16, rząd IV, miejsce 20 (projekt pomnika - Zygmunt Otto, rok 1926).

Zygmunt Noskowski (1880-1952) - aktor i reżyser. Był synem opisanego wyżej, przyszedł na świat w Konstancji, jednak wraz z rodzicami jako roczne dziecko przyjechał do Warszawy. Tu ukończył Klasę Dykcji i Deklamacji działającą przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. Występował w teatrzykach ogródkowych a także w Teatrze Małym, później wyjechał do Krakowa by w 1926 roku osiąść w Poznaniu. Specjalizował się w rolach komediowych (głównie fredrowskich) a także charakterystycznych (szczególnie szekspirowskich). Zmarł w Poznaniu.

Za terenem murów cmentarza od strony parkingu, wg. zeznań ówczesnych mieszkańców i odtajnionych akt Więzienia Rakowieckiej, w latach 1945-1953, zwożono zwłoki zamordowanych (strzałem w tył głowy). Do dnia dzisiejszego nie przeprowadzono pochówku na Cmentarzu, nie postawiono też pomnika (w rogu cmentarza  ktoś tylko postawił w czasie stanu wojennego drewniany krzyż). Ofiary nagie przysypywano wapnem i ziemią. Wg. niektórych badaczy, może tam być nawet 2500 ciał. (podziękowania dla bogluc48)

Stan obecny:
 
 Bloki osiedla Służew nad Dolinką II. Powstały w 1973-9 wg proj. Janusza Kazubińskiego. Osiedle zbudowane jest tak, że niższe budynki stoją niżej, a wyższe wyżej. 
 
 Data nadania nazwy: 1975.03.03