Władysław Umiński (1865-1954) - pisarz, popularyzator nauki, prekursor fantastyki naukowej w literaturze polskiej. Przyszedł na świat w ubogiej rodzinie mieszczańskiej osiadłej w Przedeczu niedaleko Koła. Dzieciństwo spędził jednak w Warszawie, gdzie już jako kilkunastolatek chodził na zajęcia do laboratorium Muzeum Przemysłu i Rolnictwa, konstruując swoje pierwsze maszyny. Tam też zaprzyjaźnił się z Marią Skłodowską-Curie. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości wyjechał do Petersburga, gdzie studiował na Wydziale Przyrodniczym miejscowego uniwersytetu. Po powrocie do Warszawy rozpoczął współpracę dziennikarską z "Kurierem Warszawskim" oraz "Wędrowcem". Przez całe życie nie miał pieniędzy na realizację swoich projektów  technicznych. Interesował się lotnictwem, co udowodnił zakładając w 1889 roku Aeroklub, w którym współpracował z Czesławem Tańskim a także publikując za własne pieniądze pięć lat później książkę "Żegluga powietrzna" (bestseller przełomu XIX i XX w.). On też wprowadził polską nazwę "samolot", zastępując nią używany dotychczas "aeroplan".Aby zdobyć środki na utrzymanie pracował jako bibliotekarz na politechnice, był również referentem w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i akwizytorem w firmie wiercącej studnie artezyjskie. W 1891 roku zadebiutował jako pisarz powieścią "Zwycięzcy oceanu". Łącznie wydał ponad 30 przygodowo-podróżniczych i fantastyczno-naukowych powieści dla młodzieży, z których najsłynniejsze to "Balonem do bieguna", "Podróż bez pieniędzy", "W pustyniach Australii","Na falach Atlantyku", "Tajemnicza bandera i Flibustierowie", "Samolotem naokoło świata", "W głębinach oceanu". W swym dorobku miał również publikacje z zakresu popularyzacji nauki ("Pioruny i błyskawice. Pogadanki naukowe" , "Co człowiek wykształcony o elektryczności wiedzieć powinien" , "Oświetlenie współczesne") oraz przewodniki ("Od Warszawy do Ojcowa", "Podróż naokoło Warszawy"). Był redaktorem i wydawcą "Czytelni dla Wszystkich" oraz "Wieczorów Rodzinnych", jego teksty ukazywały się na łamach "Kuriera Codziennego", "Tygodnika Mód i Powieści", "Prawdy", "Płomyka", "Naokoło Świata", "Lotu" oraz "Iskier".  Popularność jego publikacji zaczęła maleć w dwudziestoleciu międzywojennym. Po wojnie władze komunistyczne przyznały mu Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitnie dokonania na polu literatury. To zachęciło go do ponownego sięgnięcia za pióro. Rozpoczął wówczas pracę nad powieścią "Świat za tysiąc lat", którą przerwała śmierć w Warszawie.

 Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 73, rząd I, miejsce 1.

Przed wojną planowano na tym terenie zbudować lotnisko międzynarodowe, jednak strefa lotów została zbombardowana w 1939 przez Luftwaffe. Po wojnie lotnisko odbudowano jako sportowe, służące Aeroklubowi Warszawskiemu. W 1971 zapadła decyzja o budowie tu osiedla i w 1976 lotnisko przestało istnieć. Ulica powstała pod koniec lat 70 na nowo planowanym osiedlu.

 Stan obecny:
 Bloki osiedla Gocław-Wilga. Powstały między 1977 a końcem lat 80 wg proj. Tadeusza Mrówczyńskiego. Na budowę osiedla rozpisano konkurs międzynarodowy, w którym brali udział architekci ze stolic państw socjalistycznych. Konkurs, rozstrzygany w 1972 w Kazimierzu, wygrały ekipy z Belgradu, Moskwy i Warszawy (Bogusław Chyliński, Jacek Jedynak, Andrzej Skopiński i Jerzy Skrzypczak). Opracowaniem osiedla na podstawie zwycięskich prac zajął się T. Mrówczyński. Na 225 hektarach lotniska zbudowano 4 części osiedla. W 1977 uzbrojono teren, a pierwsi lokatorzy wprowadzili się w 1979 na teren Orlika. Osiedle przeznaczone jest całościowo dla ok. 40.000 osób.  
 Nr 11: Gimnazjum nr 28 im. gen. bryg. Franciszka Sznajdego.
Przedszkole Specjalne nr 249 dla dzieci z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym. Placówka działa od 1971 roku, jest przeznaczona dla ok. 40 dzieci.
Przedszkole nr 370.Ognisko Pracy Pozaszkolnej.
 Nr 12: Szkoła Podstawowa nr 312 im. Ewy Szelburg-Zarembiny. Szkołę wybudowano w 1981-2, 554 dzieci zaczęło wtedy naukę. Na skutek plebiscytu z 1986 szkoła przybrała imię pisarki – ona sama nie doczekała tego, zmarła niedługo po decyzji. W 1997 powstał nowy gmach szkoły a trzy lata później szkoła otrzymała sztandar. Placówka współpracuje z polską placówką na Białorusi.
~ XCIX Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Zbigniewa Herberta. Szkoła powstała w 1997, 01.09 rozpoczęło tu naukę 160 uczniów. Dwa lata później otrzymała swojego patrona a w 2004 ufundowano tablicę mu poświęconą przy Sali Herbertowskiej. Istniało w tym lokalu do 30 VI 2012 roku, po czym zostało przeniesione do gmachu przy ul. Fundamentowej 38/42 (po Himnazjum nr 26 im. Jana Kochanowskiego).
 Nr 20a: Przedszkole nr 383 Zielony Zakątek.

Data nadania nazwy: 1979.01.31