Wincenty Pstrowski (1904-1948) - górnik uznany za czołowego przodownika pracy PRL. Pochodził z podjędrzewoskiego Deszna, nie ukończył żadnej szkoły. W rodzinnej wsi był rolnikiem rolnym, trudna sytuacja rodzinna zmusiła go jednak do wyjazdu na Śląsk. W 1928 roku został górnikiem w kopalni "Mortimer" w Zagórzu. Tam też wstąpił w szeregi PPS. Kiedy kopalnia upadła wydobywał z niej węgiel nielegalnie, po czym - otrzymawszy zakaz pracy - wyemigrował wraz z innymi górnikami do Belgii. Przebywał tam do końca okupacji hitlerowskiej, aktywnie włączywszy się w miejscowy ruch oporu. Poznał wówczas podstawy ustroju komunistycznego i stał się jego gorącym orędownikiem. Po wojnie zamieszkał w Zabrzu-Biskupicach, stając się wzorowym rębaczem dołowym w miejscowej kopalni "Jadwiga". Jako członek PPR wyzwał do współzawodnictwa innych górników w wystosowanym do lich liście otwartym z 27 VII 1947 roku, opisując w nim swoje ponadprzeciętne dokonania i zadając retoryczne pytanie "Kto da więcej niż ja?". Było to znakomitą okazją do propagandy władz komunistycznych, które szybko wykorzystały ją i wykreowały go prawie na narodowego bohatera. Błyskotliwą karierę polityczną przerwała jego śmierć w Krakowie - oficjalnie władze podały, że jej powodem była białaczka, której nabawił się podczas pracy na "zgniłym" Zachodzie. Dziś o wiele bardziej prawdopodobną wersją jest sepsa, która zaatakowała osłabiony nadmiernym wysiłkiem organizm po zabiegu usunięcia trzech zepsutych zębów.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: