Józef Mścisław Augustyn Wilkoński herbu Odrowąż (1805-1852) - pisarz, humorysta, wydawca, krytyk literacki. Pochodził z Kąkolewa niedaleko Leszna, kształcił na Uniwersytecie Wrocławskim. Był uczestnikiem powstania listopadowego, walczył pod Iganiami, Olszynką Grochowska i Ostrołęką, zostając ciężko rannym podczas obrony Woli. Po upadku zrywu powrócił w rodzinne strony, gdzie w pojedynku zabił pruskiego oficera. Skazany na 12 lat więzienia odbył trzecią część wyroku i w 1836 roku wyjechał z Prus. Cztery lata później zamieszkał w Warszawie, gdzie związał się z działającym tu środowiskiem literackim. W swoim mieszkaniu przy ul. Nowosenatorskiej (dziś Moliera) stworzył swoisty salon literacki. Był prezesem "Cechu Głupców" i redaktorem związanego z nim pisma "Dzwon Literacki", swoje teksty drukował na łamach "Biblioteki Warszawskiej" i "Dziennika Warszawskiego". Większość tych tekstów zebrał potem w "Ramotach i ramotkach literackich", które ukazały się łącznie w czterech tomach. Za wystąpienia przeciwko władzom carskim został w 1848 roku osadzony w Cytadeli Warszawskiej a następnie w twierdzy w Zamościu. Do Warszawy powrócił w 1850 roku, jednak dość szybko został zmuszony do opuszczenia granic Królestwa Polskiego. Osiadł wówczas w podpoznańskim majątku Siekierki, gdzie zmarł.

Stan obecny:
Bloki osiedla Bielany. Powstały w 1952-70 wg proj. Marii i Kazimierza Piechotków.

Data nadania nazwy: 1961.11.24