Bronisław Wieczorkiewicz (1904-1974) - varsavianista, językoznawca. Urodził się w Żychlinie, kształcił na Uniwersytecie Warszawskim. po ukończeniu Wydziału Polonistyki został współpracownikiem Stanisława Szobera. Zamieszkał wówczas w kamienicy Babińskich przy ul. Ludnej 3a. Był już wtedy nauczycielem w stołecznych szkołach średnich, działalność tę kontynuował w czasie okupacji hitlerowskiej. Po wojnie powrócił na swoją uczelnię, dla potrzeb której stworzył od podstaw Zakład Metodyki Języka Polskiego, zostając jego kierownikiem. Później objął funkcję dziekana Wydziału Filologii (identyczną pełnił również w Państwowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej) a w 1969 roku mianowany został profesorem. Wyróżniony Nagrodą m.st. Warszawy i tytułem Homo Varsoviensis, miał w swym dorobku naukowym ponad 200 prac naukowych, w tym kilkunastu książek. Te związane ze stolicą to m.in. "Gwara warszawska dawniej i dziś, "Słownik gwary warszawskiej XIX w. czy "Warszawskie ballady podwórzowe”, z pozostałych należy wymienić np. "Elementy gramatyki historycznej języka polskiego", "Mowa polska" i "Sztuka mówienia". Zmarł w Warszawie.

 Spoczywa:
Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera 15 A, rząd 2, miejsce 25.

Stan obecny:
 Data nadania nazwy: 2000.03.20. Wcześniej był to fragment ul. Markowskiej.