Tylman Gamerski wł. Tylman z Gameren (1632-1706) jeden z najwybitniejszych architektów nurtu klasycyzującego w architekturze dojrzałego baroku. Pochodził z Utrechtu, podczas podróży po Europie zdobył wszechstronne wykształcenie, m.in. z zakresu geometrii, humanistyki ale również i wojskowości. Z Polską związany od 1664 roku, kiedy to podjął współpracę ze Stanisławem Herakliuszem Lubomirskim. Później został architektem króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Jako pierwszy rozdzielił obowiązki architekta od budowniczego. W Warszawie zamieszkał przy ul. Piwnej 31. Nobilitowany w 1685 roku, wówczas to otrzymał polskie nazwisko "Gamerski". Specjalizował się w dworach, pałacach oraz kościołach a do jego najważniejszych dokonań na terenie Warszawy zaliczyć należy niewątpliwie: kościół Sakramentek p.w. św. Kazimierza przy Rynku Nowego Miasta 2 (1688-92); kościół św. Bonifacego (Bernardynów) na Czerniakowie (1687-1692); kościół Przemienienia Pańskiego (o.o. kapucynów) przy ul. Miodowej (1683-94); pałac Krasińskich (1689-95); pałac Czapskich przy Krakowskim Przedmieściu 5; pałac Paca-Radziwiłłów przy ul. Miodowej 15; pałac Teppera-Dückera zwany też pałacem Pod Czterema Wiatrami przy ul. Długiej 38/40 pałac Gnińskich przy Tamce, gdzie później swą siedzibę miało Warszawskie Konserwatorium Muzyczne oraz nieistniejących już pałacu Brühla czy kompleksu handlowego Marywil. W swoich kościołach często projektował również główne ołtarze. Zmarł w Warszawie, pochowany został w nieistniejącej już dziś Kaplicy Moskiweskiej przy kościele p.w. Matki Boskiej Zwycięskiej o.o. dominikanów obserwantów. Swój pokaźny majątek przekazał na rzecz warszawskich instytucji religijnych.

Mała i cicha uliczka powstała na potrzeby projektowanego osiedla Plac Teatralny. Wytyczona pomiędzy blokami w samym centrum, nieopodal Starówki.

Stan obecny:

Osiedle Plac Teatralny. Bloki zbudowane wg proj. Jerzego Czyża, Jana Furmana, Lecha Robaczyńskiego i Andrzeja Skopińskiego w pierwszej poł. lat 60 XX w. Budowa osiedla, szczególnie wysokich bloków na miejscu historycznych budowli, spowodowała falę krytyki i niezadowolenia.

Nr 5: w tym domu mieszkał Tadeusz Backiel (1922-2008), profesor ichtiolog, badacz biologiczno-rybackiej charakterystyki Wisły, autor licznych publikacji i członek wielu towarzystw naukowych.

Nr 7: w tym domu mieszkał Bohdan Bocianowski (1911-1983) - rysownik, karykaturzysta, asystent a później profesor Wydziału Grafiki Użytkowej ASP, stały współpracownik takich czasopism, jak "Szpilki" czy "Kino". Przez wiele lat był kierownikiem artystycznym pism dla dzieci i młodzieży w wydawnictwie "Nasza Księgarnia", później został naczelnym grafikiem RSW "Prasa-Książka-Ruch". Wiele jego prac pokazywanych było na wystawach w Muzeum Karykatury. Jego sąsiadką była Halina Chrostowska-Piotrowicz (1929-1990) - również graficzka, uprawiająca akwafortę i metalowe techniki mieszane, profesor ASP, autorka m.in. cykli "Powstanie Kościuszkowskie", "Komedianci", "Cienie", "Portrety".

Data nadania nazwy: 1961.11.24