Jan Marcin Szancer (1902-1973) - malarz, grafik, ilustrator książkowy, scenograf, pedagog, także satyryk i felietonista. Przyszedł na świat w Krakowie, tam też się kształcił w 1926 roku uzyskując dyplom w miejscowej Akademii Sztuk Pięknych. Swą wiedzę pogłębiał we Włoszech oraz Francji. Po powrocie do kraju został scenografem w warszawskim teatrze T. Messal-Niewiarowskiej oraz w teatrze Nietoperz, jednak niedługo potem powrócił do rodzinnego miasta, gdzie przejął obowiązki naczelnego grafika w wydawnictwach koncernu prasowego "Ilustrowanego Kuriera Codziennego". W 1935 roku ponownie zamieszkał w stolicy, gdzie został ilustratorem podręczników do nauki języka polskiego dla najmłodszych (czytanek), podjął współpracę z różnymi czasopismami a także wrócił do pracy scenografa, tym razem w teatrzyku kukiełkowym Płomyka i Płomyczka. Ogromne zapotrzebowanie na dekoracje sprawiło, że do wybuchu wojny jego pomysły można było oglądać także w Cyruliku Warszawskim oraz Figaro. Współpracował też z filmem - na potrzeby "Nad Niemnem" oraz "Żołnierza królowej Madagaskaru" zaprojektował znakomite kostiumy. Podczas okupacji hitlerowskiej projektował ulotki i podziemne broszury, był uczestnikiem Powstania Warszawskiego. W 1945 roku został kierownikiem artystycznym pisma dla dzieci "Świerszczyk". W swym dorobku miał ilustracje do ponad 200 książek, głównie dla dzieci ("Pinokio", "Akademia Pana Kleksa", "O krasnoludkach i sierotce Marysi"). Szczególnie chętnie oprawiał graficznie dzieła swojego przyjaciela Jana Brzechwy, nie stronił też od klasyki ("Pan Tadeusz", "Trylogia"). Był pierwszym kierownikiem artystycznym TVP, również naczelnym scenografem Teatru Wielkiego (jego oprawę miała m.in. "Aida" G. Verdiego i "Pan Twardowski" L. Różyckiego). W 1951 roku został profesorem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Piastował funkcję kierownika graficznego takich wydawnictw, jak "Państwowy Instytut Wydawniczy" czy "Książka i Wiedza". Tom swoich wspomnień opublikował pod tytułem "Curriculum vitae". Zmarł w Warszawie.
 
 Spoczywa:
 Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera 33A, rząd II, miejsce 11.
 
 Upamiętnienia:
 ul. Karowa 14\16 - tablica na frontowej ścianie domu, w którym mieszkał w latach 1956-1973 (odsłonięcie - 10.12.2002)

Stan obecny:
 
 Data nadania nazwy: 1979.01.01. Wcześniej nosiła imię Marysieńki.