św. Franciszek Salezy (1567-1622) - francuski teolog i filozof. Pochodził ze szlacheckiej rodziny osiadłej w Château de Thorens. Uczęszczał do szkół jezuickich, jednak osobisty kryzys i choroba spowodowały, że zaczął tracić wiarę. Po odwiedzeniu Kościoła Saint-Etienne des Grès (św. Stefana) w Paryżu zdecydował się jednak poświęcić swoje życie Bogu. Studia prawnicze i teologiczne rozpoczął wprawdzie w Paryżu, ale kontynuował je na uniwersytecie w Padwie. W 1593 roku otrzymał święcenia kapłańskie, niedługo potem został mianowany rektorem katedry. Znacznie rozwinął język migowy, w którym krzewił wiarę wśród osób niesłyszących. Od 1602 roku był biskupem Genewy, zasłynął jako ascetyczny kaznodzieja wspierający najbiedniejszych. Dwa lata później razem z Joanną de Chantal założył Zgromadzenie Sióstr Nawiedzenia NMP czyli wizytki. Jego najsłynniejsze dzieła filozoficzne to "Filotea - Wprowadzenie do życia pobożnego", "Kontrowersje" czy też "Teotym, czyli traktat o miłości Bożej". Zmarł w Lyonie. Papież Aleksander VII beatyfikował go w 1661 roku zaś kanonizował po czterech latach. Doktorem Kościoła został uznany w 1877 roku przez papieża Piusa IX. Wspominany 24 I, od 1923 roku uznany jest za patrona dziennikarzy i katolickiej prasy. Od 1846 roku jest opiekunem zgromadzenia św. Jana Bosko, zwanego potocznie salezjanami.

Stan obecny:
 Nr 4: w lokalu nr 20 znajduje się stała wystawa poświęcona życiu i twórczości Bohdana Grzymały-Siedleckiego (1919-1998), znanego varsavianisty.
 Data nadania nazwy: rok 1933