Paweł Steller (1895-1974) - artysta plastyk, malarz, grafik, drzeworytnik. Przyszedł na świat w hutniczej rodzinie osiadłej w Hermanicach (dzisiejsza dzielnica Ustronia) na Śląsku Cieszyńskim. Wychowywał się na Kresach Wschodnich, gdzie w Samborze ukończył gimnazjum, po którym został przyjęty na Wydział Malarstwa Dekoracyjnego Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie. W trakcie nauki aktywnie działał w harcerstwie i organizacjach niepodległościowych. Wybuch I wojny światowej uniemożliwił mu kontynuowanie nauki na Wydziale Rysunku Figuralnego i Ornamentalnego Wyższej Szkoły Przemysłowej w Pradze. Wcielony do wojska austriackiego został walczył na froncie serbskim, rosyjskim oraz włoskim. W trakcie służby dostrzeżono jego zdolności plastyczne, dlatego też został skierowany na specjalny kurs, podczas którego poznał tajniki topografii, kartografii oraz fotogrametrii lotniczej. W XI 1918 roku - w stopniu podporucznika - rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. Skierowany najpierw do Przemyśla i Lwowa, pod koniec 1919 roku znalazł się w Cieszynie, gdzie - jako członek Polskiej Organizacji Wojskowej - uczestniczył w akcji plebiscytowej na Śląsku Cieszyńskim. Po odejściu do cywila w 1921 roku zamieszkał w Warszawie, gdzie został kierownikiem Wydziału Kartografii Wojskowego Instytutu Kartograficznego. Dwa lata później podjął naukę na Wydziale grafiki Państwowej Szkoły Sztuk Pięknych. Ukończywszy je w 1925 roku wyjechał wraz z rodziną do Katowic, gdzie pracował jako nauczyciel w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych. Podczas okupacji hitlerowskiej - samemu ukrywając się w Beskidach - był tajnym łącznikiem podziemia, pomagającym uciekinierom z obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Większość swoich dzieł ocalił przed zniszczeniem zakopując lub zamurowując, część oddał na przechowanie rodzinie i znajomym. Po wojnie - pod zarzutem szpiegostwa - na ponad półtora roku został wywieziony do obozu 503 za Nowosybirskiem. W swym dorobku artystycznym miał łącznie kilkanaście tysięcy prac, w tym wiele drzeworytów (m.in. teki "Górny Śląsk", "Typy polskie", "Śląsk Cieszyński"), akwarel, rysunków ołówkiem i piórkiem, ilustracji książkowych a także witraży. Zajmował się również grafiką użytkową i dekoracyjną. Uczestniczył w wielu wystawach krajowych i zagranicznych, był laureatem licznych nagród. Jeszcze przed II wojną światową wykonał na specjalne zamówienie rządu adres hołdowy (podziękowanie za opiekę nad polskimi dziećmi) dla Ojca Świętego a także cesarzowej Japonii. Pod koniec życia mieszkał w Wiśle i tam właśnie doznał skomplikowanego złamania nogi, w wyniku następstw którego zmarł kilka miesięcy później w Katowicach.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1993.01.26