Adolf Maria Bocheński (1909-1944) - pisarz i publicysta polityczny wywodzący się z nurtu konserwatywnego. Pochodził ze szlacheckiej rodziny, przyszedł na świat w małopolskim majątku Ponikiew. Doskonale wykształcony - był absolwentem klasycznego gimnazjum we Lwowie, w 1930 roku uzyskał dyplom ze złotym medalem paryskiej École des  Sciences Politiques, zaś dwa lata później został magistrem na Wydziale  Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie - swoje teksty drukował  m.in. w "Myśli mocarstwowej" oraz w "Dniu Akademickim", gdzie  zaprzyjaźnił się z Jerzym Giedroyciem. Jego debiutem literackim była  jednak wydana już w 1925 roku książka "Tendencje samobójcze narodu polskiego",  którą napisał wspólnie ze swoim bratem Aleksandrem. Był gorącym  zwolennikiem polityki Józefa Piłsudskiego. W kampanii wrześniowej walczył jako  ochotnik w szeregach Szwadronu Zapasowego zz Pułku Ułanów Podkarpackich stacjonującego w garnizonie w Brodach pod Lwowem. Po  kapitulacji Warszawy przedostał się do Francji, następnie walczył pod  Narwikiem, Tobrukiem i Monte Cassino, za co odznaczony został m.in.  Krzyżem Virtuti Militari. Zginął pod Anconą podczas akcji rozbrajania  min.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 2004.07.01