Przemysław II (1257-1296) - ostatni męski przedstawiciel wielkopolskiej linii książąt piastowskich, władca polski w latach 1295-96. Urodził się w Poznaniu, był pogrobowym, jedynym synem (miał cztery siostry) wielkopolskiego księcia Przemysła I i śląskiej księżniczki Elżbiety. Jego imię znaczyło wówczas tyle co "mądry". Od urodzenia był tytularnym księciem poznańskim (władzę objął jako szesnastolatek), w 1279 roku - po śmierci stryja, Bolesława Pobożnego - został księciem wielkopolskim, później jeszcze krakowskim oraz pomorskim, by 26 VI 1295 roku założyć na skroniach koronę króla Polski. Wspierany przez arcybiskupa Jakuba Świnkę stworzył podstawy przyszłego zjednoczenia ziem polskich, przejmując Pomorze Gdańskie i utrzymując dobre stosunki z książętami Pomorza Zachodniego. 8 II 1296 roku - z inspiracji margrabiów brandenburskich i przy współudziale możnowładców wielkopolskich z rodu Nałęczów i Zarębów - został zamordowany podczas nieudanej próby porwania go w Rogoźnie. Był trzykrotnie żonaty, miał jedyną córkę Ryksę Elżbietę, żonę późniejszego króla Polski Wacława II Czeskiego.
Spoczywa:
Katedra Poznańska.

Stan obecny:
Nr 7: w tym domu w latach 1927-1970 mieszkał Władysław Jan Grabski (1901-1970) - pisarz, publicysta, autor takich powieści, jak "Poufny dziennik Dominika Pola", "Rapsodia świdnicka" czy "Konfesjonał".

Data nadania nazwy: w tym brzmieniu 2012.11.08.
Wcześniej nazywała się Parkowa a 1979.01.01 - 2012.11.08 po prostu Przemysława.