Położenie

Dzielnice
Śródmieście
Osiedla
Stare Miasto

Informacje

Dodaj treść

Ulica biegnąca tuż przy wałach miejskich.

Ciekawostki

Biegła łukiem wzdłuż murów, dlatego na początku nazywano ją Wałem, Przywałem lub Zawałem. Pierwsze budynki powstały tu w XV w., jednak dopiero w XVII w. nieliczni magnaci zaczęli budować tu swoje dworki, m.in. Lubomirscy, Sapieha, Szyszkowski, Jakub Zadzik i Dwór Gdański, gdzie zatrzymywali się posłowie z Gdańska, przybywający na sejmiki. W czasie potopu szwedzkiego cała zabudowa została zniszczona z rozkazu Arvida Wittenberga, który kazał uprzątnąć przedpole. W poł. XVIII w. zabudowano ulicę, wykorzystując do tego częściowo mury miejskie. Powstało wiele dworów: modrzewiowy Gdański, Sapieżyński, abp Kolendo, Brzostowskiego, Potockiego, bp Olszowskiego. Jednak dopiero w 1669 powstał przy murze dworek Ujejskiego i 4 domy, ale w poł. XVIIIw. istniała tam już zwarta zabudowa: pałace Mniszcha, Morsztyna, Puzyny, Schultzendorffa, Branickiego. W 1818 wybudowano na rogu z Nowowiejską jatki miejskie wg proj. Karola Henryka Galle. Gdy w 1870 odsłonięto kawałek owych murów, okazało się to szaloną sensacją! Było tu pełno karczm i hoteli, a także jatki mięsne. Od 1881 ulicą jeździł tramwaj konny do 1909. W czasie okupacji hitlerowskiej ulica została zniszczona niemal całkowicie. Po wojnie zrekonstruowano tylko stronę nieparzystą.

Stan obecny:
Nr 3: Oficyna pałacu Branickich (inny adres Miodowa 8).
Nr 5: Kaplica prawosławna pw. Trójcy Świętej. Powstała w XVII w. jako dwór Stanisława Lubomirskiego. W XVIII w. kupili ją Puzynowie i przebudowali na kamienicę \ pałacyk. W 1818 Jakub Kubicki przerobił ja na kaplicę z fundacji prawosławnych kupców warszawskich: Dobrycza, Kirkora i Tomkiewicza. W 1925 została parafialną cerkwią pw. Trójcy Św. W 1944 budynek zburzono, a zrekonstruowano w 1959-62 pod kierunkiem Borysa Zinsrelinga, przekształcając w biurowiec PWN. Ostatni remont przeprowadzono w 2004.
Nr 6\8: dom przebudowany w 1833 przez A. Coraziego.
Nr 7: Oficyna pałacu Morsztynów (inny adres Miodowa 10).
Nr 9: Kamienica. Powstała po 1834 prawd. wg proj. Alfonsa Kropiwnickiego.
Nr 13: Oficyna pałacu Chodkiewiczów (inny adres Miodowa 14).
Nr 15: w latach 1916-1938 mieściło się tu Muzeum Narodowe. Po wojnie mieszkał tu Tadeusz Cieślewski (1870-1956) - malarz.
Nr 19: w tym domu mieszkała Zofia Demkowska (1919-1991) - rzeźbiarka, medalierka, profesor ASP. W latach 1963-1989 prowadziła Pracownię Medalierstwa na Wydziale Rzeźby, pełniąc w latach 1968-1972 równolegle obowiązki dziekana tego wydziału.
Nr 23: Oficyna pałacu Raczyńskich (inny adres Długa 7).
Nr 25: Klasztor Paulinów (inny adres Długa 3).
Nr 27: Klasztor Paulinów (inny adres Długa 3).
Nr 29: Szpital Św. Ducha (inny adres Nowomiejska 21).
Pomnik Małego Powstańca. Postać małego chłopca w za dużym mundurze, trzymającego duży pistolet wykonał Jerzy Jarnuszkiewicz. Pomnik poświęcony jest najmłodszym uczestnikom Powstania Warszawskiego. Model pomnika autor wykonał zaraz po wojnie: spodobał się on tak bardzo, że doczekał się on wielu kopii, nawet bezprawnych. Wreszcie, w 1982, harcerze Chorągwi Stołecznej im. Bohaterów Warszawy zainicjowali budowę pomnika. Pomnik czekał rok na ustawienie go tu z powodów politycznych, a odsłonił go 01.10.1983harcerz powstaniec, Jerzy Świderski ps. Lubicz.
Rzeźba Oświęcim II. Wykonana przez Franciszka Strynkiewicza w 1945. Ustawiona tu w 1957.

 

Data nadania nazwy: 1661 rok

Komentarze



Komentarze (0)