Jan Feliks Piwarski (1794-1859) - malarz i grafik, profesor Szkoły Sztuk Pięknych. Pochodził z Puław lub pobliskich Włostowic. Jako nastolatek przybył do stolicy, gdzie uczył się malarstwa w pracowni Józefa Richtera. Zamieszkał tu na stałe w 1816 roku, początkowo pracując jako kancelista w Komisji Sprawiedliwości. Po dwóch latach objął funkcję kustosza Gabinetu Rycin przy utworzonym właśnie Uniwersytecie Warszawskim, zajmując się głównie porządkowaniem i opracowywaniem zgromadzonych zbiorów, kopiując te najcenniejsze za pomocą nowej techniki litograficznej - cynkografii. Po upadku powstania listopadowego - w którym nie uczestniczył, jednak wydarzenia uwiecznił na takich rysunkach, jak "Zdobycie Belwederu" oraz "Arsenał" - zbiory zostały skonfiskowane i wywiezione do Petersburga a on zajął się pracą pedagogiczną, już wcześniej bowiem uczył w Instytucie Politechnicznym, Gimnazjum Guberialnym, Instytucie Aleksandryjskim oraz Warszawskim Gimnazjum Realnym. Opublikował podręcznik "Wzory i nauka rysunków" a sam włączył się w organizację warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. W 1844 roku objął w niej Katedrę Rysunku i Malarstwa Krajobrazowego, a do grona jego uczniów należeli m.in. Wojciech Gerson i Franciszek Kostrzewski. Jako artysta specjalizował się głównie w rysunkach, chociaż bliskie mu były również obrazy olejne o tematyce pejzażowo-rodzajowej ("Karczma >Ostatni Grosz< pod Warszawą", "Targ w Opatowie"). Po przejściu na emeryturę w 1848 roku został kierownikiem artystycznym "Tygodnika Ilustrowanego", gdzie publikował drzeworyty powstające na dostawie jego rysunków. Najbardziej warszawskie ze swoich dzieł zawarł w dwóch tekach: „Album cynkograficzno-rysunkowe warszawskie w 12 obrazach oraz nigdy nieukończonym „Kramie malowniczym warszawskim czyli obrazach miejscowych z ubiegłych czasów wydanych w 24 planszach, gdzie przedstawił uliczne sceny i typy warszawskie. Z jego "stołecznych" płócien na uwagę zasługują również „Most Sobieskiego w Łazienkach oraz „Ulica Miodowa. Zmarł w Warszawie na skutek rozległego udaru mózgu.
 Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 19, rząd II, miejsce 6 (popiersie na kanelowanej kolumnie autorstwa Andrzeja Pruszyńskiego, powstałe w 1879 roku).

Powstała w trakcie budowy osiedla Dolna  Sobieskiego w latach 60 XX w.
 Stan obecny:
 Bloki Osiedla Dolna-Sobieskiego. Powstały wzdłuż Dolnej między Piaseczyńską a Sobieskiego w latach 60 XX w. wg proj. Ireny i Tadeusza Brygiewiczów.
 Nr 3: Blok Spółdzielni Mieszkaniowej przy MSW. Powstał w 1968 z cegły żerańskiej, ma 11 pięter i 88 mieszkań. Ocieplony w 1993.
 Nr 5: Przedszkole nr 275. Powstało w 1972.
 Nr 7: Blok Spółdzielni Mieszkaniowej przy MSW. Powstał w 1967 z cegły żerańskiej, ma 11 pięter i 87 mieszkań, 2 windy i zsypy. Docieplony w 1993.
 Nr 9: Blok Spółdzielni Mieszkaniowej przy MSW. Powstał w 1967 z cegły żerańskiej, ma 11 pięter i 88 mieszkań. Ma 2 windy, zsypy. Ocieplony w 1993.
 Data nadania nazwy: 1962.04.12