Grzegorz Piramowicz SJ (1735-1801) - rzymskokatolicki ksiądz ormiańskiego pochodzenia, pedagog, działacz oświatowy, pisarz, filozof i mówca doby oświecenia. Pochodził ze Lwowa, gdzie ukończył szkołę jezuicką a później został domowym nauczycielem rodziny Potockich. To właśnie dzięki ich pomocy, ale i pod ich nazwiskiem opublikował w 1767 roku swój pierwszy podręcznik - "Bajki Fedra" z gramatycznym porządkiem, francuskim tłumaczeniem oraz licznymi i dokładnymi przypisami. Później wyjechał do Rzymu, gdzie krótko wykładał teologię w tamtejszym zgromadzeniu swojego zakonu. Do Rzeczpospolitej powrócił już po kasacie swojego zakonu - pod koniec 1773 roku - i od następnego roku był proboszczem w Kurowie pod Puławami, jednocześnie ucząc w szkole założonej przez Ignacego Potockiego (od 1784 roku mając pod sobą również parafię w Końskowoli). W tym czasie najczęściej bywał jednak w Warszawie, gdzie aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Edukacji Narodowej, pełniąc też funkcję sekretarza Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych. Zaliczał się do grona najbliższych przyjaciół króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, był również stałym uczestnikiem Obiadów Czwartkowych. Był współzałożycielem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej - stronnictwa politycznego, które dbało o nienaruszenie postanowień ustawy z 3 V 1791 roku. W swoim dorobku literackim miał liczne wiersze publikowane na łamach "Zabaw Przyjemnych i Pożytecznych", jako pedagog opublikował m.in. "Powinności nauczyciela w szkole parafialnej", "Elementarz dla szkół parafialnych" czy "Wymowę i poezję dla szkół narodowych". Po trzecim rozbiorze Polski Austriacy zmusili go do zdania obydwu probostw i opuszczenia tych terenów. Na krótko wyjechał do Drezna, jednak nie mogąc znieść emigracji powrócił do kraju i osiadł w Międzyrzeczu Podlaskim, gdzie po roku pełnienia obowiązków proboszcza zmarł.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1933.12.14