Sielce - niewielka wieś zwana Siedlce, należąca prawdopodobnie do  jednego sioła z Czerniakowem i Czarnowem (obecnie Siekierki). W 1406  roku książę mazowiecki Janusz Starszy nadał ją dekanowi kapituły  warszawskiej. W połowie XVII w. liczyła ok. 84 ha (5 łanów), w 1775 roku  powstał tu folwark, który wydzierżawił król Stanisław August  Poniatowski i stworzył park. W XIX w. należała do powiatu warszawskiego  (gmina Mokotów, parafia Wilanów). 20 VI 1820 roku, na mocy dekretu została wydzielona z dawnej ekonomii Mokotów i wraz z Łazienkami nadana  wielkiemu księciu Konstantemu. Powstał tu wówczas romantyczny  neorenesanowy pałacyk-willa a sam park stał się popularnym miejscem  wypoczynku zamożnych warszawiaków. Na mocy ukazu z 1864 roku nastąpiło  uwłaszczenie ok. 5 ha gruntów (8 mórg i 136 prętów). Księstwo Łowickie -  ówczesny zarządca - wystawił na licytację około 160 ha (288 mórg) ziem  i wówczas przy drodze wilanowskiej powstały następujące kolonie: Jadzin  (ok. 15 ha - 28 mórg z domem mieszkalnym i ogrodem), Steczek (ok. 6 ha -  11 mórg), Przylipie (również ok. 6 ha - 11 mórg), Marcelin (ok. 11 ha -  19 mórg wraz z murowaną willa i ogrodem). Wydzielono również cztery  inne folwarki, bez nazw, na których później powstały m.in. willa  bankiera Wolfa oraz ogród braci Bardet. Część terenów zajęła spółka  jedwabnicza (zakład prywatny Bogucin). Około 1870 roku tereny te liczyły  ponad 300 stałych mieszkańców. Plany przyłączenia do Warszawy po raz  pierwszy pojawiły się pod koniec XIX w., wówczas też rozpoczęto  planowanie dróg. Włączone do Warszawy w 1916 roku tereny natychmiast  rozparcelowano z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową. Rozplanowano  również i ponazywano większość ulic pomiędzy dzisiejszymi Belwederską a  Czerniakowską. Nazwa pochodzi od powstałego na tych terenach w latach `50 XX w. osiedla nazwanego roboczo Nowe Sielce.

Stan obecny:
Data nadania nazwy: ok. 1950 roku