Wiktor Narkiewicz (1905-1985) - inżynier lotnictwa, konstruktor. Pochodził z Łomży, wychowywał w Antoninowie na Litwie, kształcił w Kownie a następnie na politechnice w Gandawie. Po uzyskaniu dyplomu inżyniera powrócił do Polski i zamieszkał w Warszawie, gdzie związał się z fabryką Avia, dla której skonstruował m.in. amortyzatory lotnicze a także był odpowiedzialny za wdrożenie do produkcji polskich silników lotniczych opartych na licencji Wright "Whrilwind" J-5A. Był absolwentem Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa, awansowanym w 1936 roku do stopnia podporucznika rezerwy obserwatora. Zmobilizowany we IX 1939 roku, po klęsce wojny obronnej przedostał się do Anglii, gdzie służył jako oficer taktyczny 315. dywizjonu RAF. Później rozpracowywał napędy rakiet V1 i V2. Po wyzwoleniu - jako jeden z pierwszych oficerów (awansowany do stopnia majora) - powrócił do kraju, organizując tu przemysł lotniczy.Był jednym z inicjatorów odbudowy Instytutu Lotnictwa, gdzie stworzył serię siedmiu silników WN. Prace badawcze prowadził również w Katedrze Silników Lotniczych Politechniki Warszawskiej oraz w Katedrze Teorii Mechanizmów i Maszyn tejże uczelni. Wiele z jego projektów zostało opatentowanych w Polsce oraz w Wielkiej Brytanii. Zmarł w Warszawie.
 

Spoczywa:
Cmentarz Komunalny Północny, kwatera W-II-15, rząd 2, miejsce 8.

Stan obecny:
 
 Data nadania nazwy: 2009.08.27